ιατρός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιατρός	οι	ιατροί
γενική	του	ιατρού	των	ιατρών
αιτιατική	τον	ιατρό	τους	ιατρούς
κλητική		ιατρέ		ιατροί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιατρός < αρχαία ελληνική ἰατρός < ἰάομαι / ἰῶμαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ḫeu̯is

Ουσιαστικό

ιατρός αρσενικό ή θηλυκό

1. (επάγγελμα) επιστήμονας που εξασκεί την ιατρική
2. στρατιωτικός βαθμός του Υγειονομικού Σώματος του Ελληνικού Στρατού (ξηράς), αντίστοιχος του λοχαγού

Εκφράσεις

• πυρηνικός ιατρός : ιατρός ειδικευμένος στις διαγνωστικές και θεραπευτικές εφαρμογές των ραδιοϊσοτόπων

Συγγενικά

• ιατρία
• ιατρείο
• ιατρεύω
• ιατρική
• ιατρικός

Σύνθετα

ιατροδικαστής, ιατροδικαστική, ιατροδικαστικός ιατρόσημο (και ιατρόσημον) ιατροσόφιον ιατροσυμβούλιο ιατροφιλόσοφος

αρχίατρος νομίατρος παιδίατρος τρελλογιατρός φυσίατρος

Δείτε επίσης

• γιατρός
• ιατρ-
• -ιατρείο
• -ίατρος

για στρατιωτικό βαθμό:

• επίατρος (↑ανώτερος)
• υπίατρος (↓κατώτερος)

Μεταφράσεις

    ιατρός (επιστήμονας)

→ δείτε τη λέξη γιατρός

    ιατρός (στρατιωτικός βαθμός)

γαλλικά : médecin-major de 2ème classe (fr)