καλάμι

Δείτε επίσης : Καλάμι, Καλάδη, Καλαδί, καλάθι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	καλάμι	τα	καλάμια
γενική	του	καλαμιού	των	καλαμιών
αιτιατική	το	καλάμι	τα	καλάμια
κλητική		καλάμι		καλάμια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Το κοινό καλάμι (το φυτό).

Φράχτης από καλάμια.

Καλάμι ψαρέματος.

καλάμι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καλάμι(ν) < ελληνιστική κοινή καλάμιον < αρχαία ελληνική κάλαμος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ḱl̥h₂mos < *ḱolh₂mos < *ḱolh₂-m- / *ḱlh₂-em-^[1] (καλάμι, άχυρο)

καλάμι ουδέτερο

(φυτό) πολυετές υδροχαρές φυτό με ευλύγιστο κούφιο ξυλώδη βλαστό που φτάνει σε μεγάλο ύψος
ο ξυλώδης αποξηραμένος βλαστός αυτού του φυτού ή ένα κομμάτι του
μακρύ και λεπτό κυλινδρικό σύνεργο του ψαρέματος, από την άκρη του οποίου κρέμεται μια πετονιά
(ανατομία, λαϊκότροπο) το μπροστινό μέρος του οστού της κνήμης
≈ συνώνυμα: αντικνήμιο
(αργκό): αυτοσχέδιος αργιλές που φέρει καλάμι αντί μαρκούτσι

έχει καβαλήσει το καλάμι: έχει αποκτήσει υπερβολικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του

φυτό

καλάμι του ψαρέματος

οστό

καβαλάω το καλάμι

↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.