κοκό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κοκό	τα	κοκά
γενική	του	κοκού	των	κοκών
αιτιατική	το	κοκό	τα	κοκά
κλητική		κοκό		κοκά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

και ως άκλιτο

Ετυμολογία

1 κοκό < κοκαΐνη

2, 3, 4 κοκό < (ηχομιμητική λέξη)

Ουσιαστικό

κοκό ουδέτερο (κλιτό και άκλιτο)

1. κοκαΐνη

   Ἀκόμα, λένε πὼς τραβῶ χασίσι καὶ κοκό, / πὼς κάποιο πάθος μὲ κρατεῖ φριχτὸ καὶ σιχαμένο, / κι ὁλόκληρο ἔχω τὸ κορμὶ μὲ ζωγραφιὲς αἰσχρές, / σιχαμερὰ παράξενες, βαθιὰ στιγματισμένο. (Νίκος Καββαδίας, Μαραμπού)

   ≈ συνώνυμα:: κόκα

2. (σκωπτικό) συνουσία
3. (στην παιδική γλώσσα) αβγό
4. (στην παιδική γλώσσα) γλυκό

Μεταφράσεις

    κοκό