φασόλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φασόλι	τα	φασόλια
γενική	του	φασολιού	των	φασολιών
αιτιατική	το	φασόλι	τα	φασόλια
κλητική		φασόλι		φασόλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φασόλι (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική φασόλιν < *φασιόλιον ή *φασηόλιον με αποβολή του ημιφώνου μεταξύ [s] και φωνήεντος < υποκοριστικό για την ελληνιστική κοινή φασίολος < αντιδάνειο από τη λατινική phasiolus, phăsĕŏlus (făsĕŏlus) < υποκοριστικό του phaselus (φασόλι· πλοιάριο με σχήμα φασολιού) < αρχαία ελληνική φάσηλος^[1] (που ήταν του γένους Vigna και όχι Φασιόλου) < πιθανόν δάνειο από μεσογειακή μη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα.^[2] Δείτε και φασούλι, φασούλιν.

φασόλι ουδέτερο

(όσπριο) ο καρπός της φασολιάς (όσπριο), του γένους: Φασίολος
- λαχανικό → δείτε τη λέξη φασολάκι
(στον πληθυντικό) → φασόλια: φαγητό με φασόλια