discharge

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

discharge < dis- + charge

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
discharge	discharges

discharge ^(en)

1. αποβολή, εκκένωση, χύσιμο (για υγρά)
2. εκκένωση (ηλεκτρική)
3. ξεπλήρωμα, εκπλήρωση (για χρέος, υποχρέωση)

Ρήμα

ενεστώτας	discharge
γ΄ ενικό ενεστώτα	discharges
αόριστος	discharged
παθητική μετοχή	discharged
ενεργητική μετοχή	discharging

discharge ^(en)

1. εκλύω (πχ ακτινοβολία)
2. απολύω, απαλλάσσω κάποιον από εργασία ή από κατηγορία
3. απαλλάσσω κάποιον από θεραπεία, του επιτρέπω να βγει από το νοσοκομείο
4. αποβάλλω, χύνω (για υγρά ή αέρια)
5. (μεταβατικό και αμετάβατο) εκβάλλω, χύνομαι (για ποτάμια)

   ⮡  The Danube discharges into the Black Sea.

   Ο Δούναβης εκβάλλει στη Μαύρη θάλασσα.

6. εκφορτίζω, αποφορτίζω, εξαντλώ τη φόρτιση

   ⮡  After a little while, my phone was discharged completely.

   Μετά από λίγη ώρα αποφορτίστηκε το κινητό μου εντελώς.

   ≠ αντώνυμα: charge

7. ξεπληρώνω ένα χρέος, εκπληρώνω/τελειώνω με μια υποχρέωση
8. (μεταβατικό και αμετάβατο) ρίχνω, αδειάζω ένα όπλο πυροβολώντας

   ⮡  I discharge an arrow/a gun.

   Ρίχνω ένα βέλος/ένα όπλο.

   ⮡  He discharged all his ammunition.

   Έριξε όλα του τα πυρομαχικά.

   ≈ συνώνυμα:  fire και shoot

9. (σκωπτικό) κλάνω

Πηγές

• discharge - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 266, 770-771. ISBN 9780194325684. , λήμμα: εκβάλλω, ρίχνω