envie

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

envie < enveia < enveie < λατινική invidia (ζήλια, πόθος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɑ̃.vi/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
envie	envies

envie ^(fr) θηλυκό

1. η ζήλια, ο φθόνος
2. ο πόθος
3. η όρεξη να αποκτήσει κανείς κάτι
4. στίγμα που παρουσιάζεται στο σώμα και που νόμιζαν άλλοτε ότι εκφράζει μια όρεξη της μητέρας
5. envies (στον πληθυντικό) οι παρανυχίδες

Συγγενικά

• envié
• envier
• envieusement
• envieux - envieuse

Εκφράσεις

• avoir envie de (faire quelque chose) - επιθυμώ να (κάνω κάτι)
• avoir envie de (quelque chose) - επιθυμώ κάτι
• faire envie - ερεθίζω την όρεξη (κάποιου για κάτι)