tuile

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

tuile < tuille < tieulle < tiule < λατινική tegula < tegere (καλύπτω)

Προφορά

ΔΦΑ : /tɥil/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
tuile	tuiles

tuile ^(fr) θηλυκό

1. το κεραμίδι, η κεραμίδα
2. καθεμιά από τις μεταλλικές πλάκες μιας ερπύστριας
3. πτι-φουρ με μορφή κεραμιδιού
4. (μεταφορικά) (οικείο) κακοτυχία, αναποδιά

   ≈ συνώνυμα: catastrophe, malchance, (οικείο) guigne

Παράγωγα

• tuileau
• tuilerie
• tuilier - tuilière