Artécol in dialèt arzân

Al scutmâj (in italiân nomignolo) l'è na parôla 'dl' Arzân,[1][2] ch' l'a 's câta ânca in tânt êter dialèt, cme al Mudnèiṣ e al Frarèiṣ [3], e ânca fōra regiòun d'intōren al Po.[4][5][6] Un scutmâj l'é na sôrta ed nòm inventê, druvê ânca al dé d'incō, ch' al 's tâca a la gînta per tōr in gîr na quêlch qualitê o un quêlch difèt; al pōl ânca arfêres al nòm, al cugnòm, al mistēr o a l'urégin (la faméja o la sitê) dla persòuna.[7] Cun al tèimp, i scutmâj a pōlen dvintêr quêşi di secònd cugnòm.[8] Còl ch'l'é sicûr l'é che na vôlta tachê an 's chêva pió.

La stôria dla parôla l'an n' é mia sicûra, mó la duvré deşgnîr dal medioēv ed èser lighêda ai scongiurâs e per difènder e tgnîr luntân, dal persòuni, la ièta e al malatéi. Dal spiegasiòun pusébil în:[9][10] dal tudèsch antîgh Scottname (un nòm dê per schêrs o per tōr in gîr), dal latèin excutere malia (= scongiurêr j incantèişem), excutere mala (= scongiurêr i mêl) o scutum in mallo (= scûd purtê int al j adunânsi ed piâsa).

Esèimpi per l'Arzân

modifica

Al vocabulâri ed Ferâri e Sèra al gh'à e-sânta eşèimpi de scutmâj, gióst per fêr la lésta ed quî pió comûn.

Bèndla dét ed quî ch' în şvêlt dimòndi Blésga dét ed quî ch' în scapadés o fêls e dòpi
Carabinēra dét dal dòni sevēri, bróschi, cun al pōls dûr Ganâsa dét ed quî ch' în di spacòun, o di magnandōr
Ligēra dét ed quî ch' în mât e scavès Mardlèint dét ed quî ch' a fân i cagòun o i sustgnû
Maróch dét ed quî ch' în intēr e imbalsê Mericân dét ed quî ch' în stê in Amèrica
Mudnèiṣ dét ed quî 'ch a deşvînen da Môdna Nîgher dét pr'al culōr ed la pèla o di cavî
Paterlènga dét ed quî ch' a gh'àn al nêṣ ròs Picâja dét ed quî ch' în êlt e mêgher dimòndi
Prèsia dét ed quî ch' în (o în mìa) ṣmaniōṣ Rampèin dét ed quî ch' în ed j apéli o di pluchîn
Sgalbēder dét ed quî ch' a gh'àn na cēra zâla Sguldèvel dét ed quî ch' în inghignôş o inculèint
Sôp dét ed quî ch' a bâten mìa pêra Strinê dét ed quî ch' a gh'àn la pèla ed la ghégna pâsa
Stumpâj dét ed quî ch' în céch dimòndi Trabiscân dét ed quî che sarfòjen o a barbàjen

Materiêl pr'andêregh in fònda

modifica

(manca)Lésta di léber e documèint impurtântLésta di lébber e documèint impurtantBibliografia ed opere di riferimento:

  1. Luigi Ferrari e Luciano Serra, Vocabolario del dialetto reggiano, Tecnograf, Rèz, 1989.

(manca)Nôti de spiegasiòun ed la pâginaNôti in fònd a la paginaNote a piè di pagina:

  1. Gastone Tamagnini, "Dimmi il tuo soprannome e ti dirò chi sei". Una inveterata e diffusa abitudine della nostra gente : "Lo scutmai", Strenna del Pio Istituto Artigianelli, Rèz, 1982, p.117-119.
  2. Battista Magnani, I "scutmaj" a Santa Vittoria, Strenna del Pio Istituto Artigianelli, n. 2, Rèz, 1996, p.170-172.
  3. Alfonso Ferraguti, Poesie e racconti in dialetto ferrarese, Al batéz, "... ma a un pitón ch'al s'pipàia in tant supi butà al vént tanta chilo ad furmént e d'furmantón agh vléva anch un scutmaj bèn adatà, ed « Egam » l'è al cugnóm agh gh'ò tacà!"
  4. Raffaele Ridolfi (ed Melâra, Rovîg), Cenni storici e considerazioni sull'uso degli scutmai a Melara Po, 1991.
  5. Laura Aga-Rossi (ed Cremòuna), Gli Scutmai e la Memoria, Bruxelles, micRomania, 2004.
  6. Federico Motta e Lino Gavazzoni (ed Sêrmid, Mântva), Parla cum ad magni -- Proverbi, aforismi, locuzioni e battute, soprannomi e dizionario del dialetto sermidese, Sermidiana, 1996.
  7. Vèder L.Ferrari e L.Serra, Vocabolario del dialetto reggiano, p.265.
  8. Pr' esèimpi, http://www.castelmeteo.it/campanile/8.htm ché] e gh'în i scutmâj dal faméj ed Castèlvēder ed Môdna.
  9. ???, La rivista emiliana, Rèz, utòber 1886.
  10. Luciano Serra, Dieci ipotesi per "scutmaj", Strenna del Pio Istituto Artigianelli, Rèz, 1983, p.95.
  NODES
Note 1
os 4