Ηρακλής

See also: Ἡρακλῆς

Greek

Etymology

From Ancient Greek Ἡρακλῆς (Hēraklês), apparently from Ἥρα (Hḗra, “Hera”) + κλέος (kléos, “glory”).

Proper noun

Ηρακλής • (Iraklís) m

1. Heracles
2. (astronomy) the constellation Hercules

Declension

Declension of Ηρακλής

	singular
nominative	Ηρακλής (Iraklís)
genitive	Ηρακλή (Iraklí)
accusative	Ηρακλή (Iraklí)
vocative	Ηρακλή (Iraklí)

Derived terms

• ηράκλειος (irákleios)

Further reading

• Ηνίοχος (αστερισμός) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el