άταφος

See also: ἄταφος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἄταφος (átaphos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.ta.fos/
• Hyphenation: ά‧τα‧φος

Adjective

άταφος • (átafos) m (feminine άταφη, neuter άταφο)

1. unburied

   Synonyms: άθαφτος (áthaftos), ανενταφίαστος (anentafíastos)

Declension

Declension of άταφος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	άταφος (átafos)	άταφη (átafi)	άταφο (átafo)		άταφοι (átafoi)	άταφες (átafes)	άταφα (átafa)
genitive	άταφου (átafou)	άταφης (átafis)	άταφου (átafou)		άταφων (átafon)	άταφων (átafon)	άταφων (átafon)
accusative	άταφο (átafo)	άταφη (átafi)	άταφο (átafo)		άταφους (átafous)	άταφες (átafes)	άταφα (átafa)
vocative	άταφε (átafe)	άταφη (átafi)	άταφο (átafo)		άταφοι (átafoi)	άταφες (átafes)	άταφα (átafa)

Related terms

• θάβω (thávo)

• and see: τάφος m (táfos, “grave”)

Further reading

• άταφος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
• άταφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language