έξαλλος

Greek

Adjective

έξαλλος • (éxallos) m (feminine έξαλλη, neuter έξαλλο)

1. frantic, frenzied, very angry

Declension

Declension of έξαλλος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	έξαλλος (éxallos)	έξαλλη (éxalli)	έξαλλο (éxallo)		έξαλλοι (éxalloi)	έξαλλες (éxalles)	έξαλλα (éxalla)
genitive	έξαλλου (éxallou)	έξαλλης (éxallis)	έξαλλου (éxallou)		έξαλλων (éxallon)	έξαλλων (éxallon)	έξαλλων (éxallon)
accusative	έξαλλο (éxallo)	έξαλλη (éxalli)	έξαλλο (éxallo)		έξαλλους (éxallous)	έξαλλες (éxalles)	έξαλλα (éxalla)
vocative	έξαλλε (éxalle)	έξαλλη (éxalli)	έξαλλο (éxallo)		έξαλλοι (éxalloi)	έξαλλες (éxalles)	έξαλλα (éxalla)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο έξαλλος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο έξαλλος, etc.)

Coordinate terms

• θυμωμένος (thymoménos, “angry”)
• νευριασμένος (nevriasménos, “angry, irritated”)