αετονύχης

Greek

Etymology

From αετός (aetós) +‎ νύχι (nýchi).

Noun

αετονύχης • (aetonýchis) m (plural αετονύχηδες, feminine αετονύχισσα)

1. sharp operator, cunning cheat
2. grasping person

Declension

Declension of αετονύχης

	singular	plural
nominative	αετονύχης (aetonýchis)	αετονύχηδες (aetonýchides)
genitive	αετονύχη (aetonýchi)	αετονύχηδων (aetonýchidon)
accusative	αετονύχη (aetonýchi)	αετονύχηδες (aetonýchides)
vocative	αετονύχη (aetonýchi)	αετονύχηδες (aetonýchides)

Related terms

• see: αετός m (aetós, “eagle”)