ανατροπή

Greek

Noun

ανατροπή • (anatropí) f (plural ανατροπές)

1. upsetting, turning over
2. reversing, reverting
3. knocking over, knocking down

Declension

	singular	plural
nominative	ανατροπή (anatropí)	ανατροπές (anatropés)
genitive	ανατροπής (anatropís)	ανατροπών (anatropón)
accusative	ανατροπή (anatropí)	ανατροπές (anatropés)
vocative	ανατροπή (anatropí)	ανατροπές (anatropés)

Related terms

• see: ανατρέπω (anatrépo, “to turn over”)