|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
αντικρούω
|
αντικρούσω
|
αντικρούομαι
|
αντικρουστώ, {αντικρουσθώ}1
|
2 sg
|
αντικρούεις
|
αντικρούσεις
|
αντικρούεσαι
|
αντικρουστείς, αντικρουσθείς
|
3 sg
|
αντικρούει
|
αντικρούσει
|
αντικρούεται
|
αντικρουστεί, αντικρουσθεί
|
|
1 pl
|
αντικρούουμε, [‑ομε]
|
αντικρούσουμε, [‑ομε]
|
αντικρουόμαστε
|
αντικρουστούμε, αντικρουσθούμε
|
2 pl
|
αντικρούετε
|
αντικρούσετε
|
αντικρούεστε, αντικρουόσαστε
|
αντικρουστείτε, αντικρουσθείτε
|
3 pl
|
αντικρούουν(ε)
|
αντικρούσουν(ε)
|
αντικρούονται
|
αντικρουστούν(ε), αντικρουσθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
αντέκρουα
|
αντέκρουσα
|
αντικρουόμουν(α)
|
αντικρούστηκα, {αντικρούσθηκα}1
|
2 sg
|
αντέκρουες
|
αντέκρουσες
|
αντικρουόσουν(α)
|
αντικρούστηκες, αντικρούσθηκες
|
3 sg
|
αντέκρουε
|
αντέκρουσε
|
αντικρουόταν(ε)
|
αντικρούστηκε, αντικρούσθηκε
|
|
1 pl
|
αντικρούαμε
|
αντικρούσαμε
|
αντικρουόμασταν, (‑όμαστε)
|
αντικρουστήκαμε, αντικρουσθήκαμε
|
2 pl
|
αντικρούατε
|
αντικρούσατε
|
αντικρουόσασταν, (‑όσαστε)
|
αντικρουστήκατε, αντικρουσθήκατε
|
3 pl
|
αντέκρουαν, αντικρούαν(ε)
|
αντέκρουσαν, αντικρούσαν(ε)
|
αντικρούονταν, (αντικρουόντουσαν)
|
αντικρούστηκαν, αντικρουστήκαν(ε), αντικρούσθηκαν, αντικρουσθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα αντικρούω ➤
|
θα αντικρούσω ➤
|
θα αντικρούομαι ➤
|
θα αντικρουστώ / αντικρουσθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αντικρούεις, …
|
θα αντικρούσεις, …
|
θα αντικρούεσαι, …
|
θα αντικρουστείς / αντικρουσθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αντικρούσει
|
έχω, έχεις, … αντικρουστεί / αντικρουσθεί
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αντικρούσει
|
είχα, είχες, … αντικρουστεί / αντικρουσθεί
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αντικρούσει
|
θα έχω, θα έχεις, … αντικρουστεί / αντικρουσθεί
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
αντίκρουε
|
αντίκρουσε
|
—
|
αντικρούσου
|
2 pl
|
αντικρούετε
|
αντικρούστε
|
αντικρούεστε
|
αντικρουστείτε, αντικρουσθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
αντικρούοντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας αντικρούσει ➤
|
[αντικρουσμένος, ‑η, ‑o] ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
αντικρούσει
|
αντικρουστεί, αντικρουσθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
1. Formal types with -σθ- are rarely used. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|