αποκοπή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀποκοπή (apokopḗ).

Noun

αποκοπή • (apokopí) f (uncountable)

1. (phonology, grammar) apocope

   Coordinate terms: συγκοπή (sygkopí), παραγωγή (paragogí)

2. cutting off, amputation
3. (Eastern Orthodoxy) excommunication, anathema

Declension

Declension of αποκοπή

	singular
nominative	αποκοπή (apokopí)
genitive	αποκοπής (apokopís)
accusative	αποκοπή (apokopí)
vocative	αποκοπή (apokopí)

Coordinate terms

• αντιγραφή f (antigrafí, “copying”)
• διαγραφή f (diagrafí, “deleting”)
• επικόλληση f (epikóllisi, “pasting”)

 

Further reading

• Religious punishments on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el