απρόοπτος

Greek

Adjective

απρόοπτος • (apróoptos) m (feminine απρόοπτη, neuter απρόοπτο)

1. unexpected, unforeseen

   Synonyms: απρόβλεπτος (apróvleptos), απροσδόκητος (aprosdókitos), απρόσμενος (aprósmenos)

2. (nominalised, neuter) the unexpected

Declension

Declension of απρόοπτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απρόοπτος (apróoptos)	απρόοπτη (apróopti)	απρόοπτο (apróopto)		απρόοπτοι (apróoptoi)	απρόοπτες (apróoptes)	απρόοπτα (apróopta)
genitive	απρόοπτου (apróoptou)	απρόοπτης (apróoptis)	απρόοπτου (apróoptou)		απρόοπτων (apróopton)	απρόοπτων (apróopton)	απρόοπτων (apróopton)
accusative	απρόοπτο (apróopto)	απρόοπτη (apróopti)	απρόοπτο (apróopto)		απρόοπτους (apróoptous)	απρόοπτες (apróoptes)	απρόοπτα (apróopta)
vocative	απρόοπτε (apróopte)	απρόοπτη (apróopti)	απρόοπτο (apróopto)		απρόοπτοι (apróoptoi)	απρόοπτες (apróoptes)	απρόοπτα (apróopta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απρόοπτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απρόοπτος, etc.)