διπλός

Greek

Etymology

From Ancient Greek διπλοῦς (diploûs).

Adjective

διπλός • (diplós) m (feminine διπλή, neuter διπλό)

1. twofold, double, dual, dual purpose

Declension

Declension of διπλός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	διπλός (diplós)	διπλή (diplí)	διπλό (dipló)		διπλοί (diploí)	διπλές (diplés)	διπλά (diplá)
genitive	διπλού (diploú)	διπλής (diplís)	διπλού (diploú)		διπλών (diplón)	διπλών (diplón)	διπλών (diplón)
accusative	διπλό (dipló)	διπλή (diplí)	διπλό (dipló)		διπλούς (diploús)	διπλές (diplés)	διπλά (diplá)
vocative	διπλέ (diplé)	διπλή (diplí)	διπλό (dipló)		διπλοί (diploí)	διπλές (diplés)	διπλά (diplá)

Related terms

• διπλό n (dipló, “the two - of clubs, hearts, etc”)
• διπλές f pl (diplés, “double-two in backgammon”)
• δυο (dyo, “two”)
• διπλάσιος (diplásios, “two-fold”)

See also

• Greek number and measurement