εμφιαλώνω

Greek

Etymology

εν (en, “in”) +‎ φιάλη (fiáli, “bottle”) +‎ -ώνω (-óno, “verb ending”), calque of French embouteiller. First attested 1892.

Verb

εμφιαλώνω • (emfialóno) (past εμφιάλωσα, passive εμφιαλώνομαι, ppp εμφιαλωμένος)

1. to bottle

   Παρασκευάζεται και εμφιαλώνεται από …

   Paraskevázetai kai emfialónetai apó …

   Produced and bottled by …

   εμφιαλωμένο νερό ― emfialoméno neró ― bottled water

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

• εμφιαλωμένος (emfialoménos, “bottled”)
• εμφιάλωση (emfiálosi)