ευημερώ
Greek
editPronunciation
editVerb
editευημερώ • (evimeró) (imperfect ευημερούσα, passive —) found only in the imperfective tenses
- to prosper
Conjugation
editευημερώ (active forms, imperfective)
Active voice ➤ — Imperfective aspect ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Present ➤ | Imperfect ➤ | Future ➤ | |
1 sg | ευημερώ | ευημερούσα | θα ευημερώ | |
2 sg | ευημερείς | ευημερούσες | θα ευημερείς | |
3 sg | ευημερεί | ευημερούσε | θα ευημερεί | |
1 pl | ευημερούμε | ευημερούσαμε | θα ευημερούμε | |
2 pl | ευημερείτε | ευημερούσατε | θα ευημερείτε | |
3 pl | ευημερούν(ε) | ευημερούσαν(ε) | θα ευημερούν(ε) | |
Subjunctive mood ➤ | Formed using present tense from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | 2 sg | 2 pl | ||
Imperfective aspect | — | ευημερείτε | ||
Other forms | Present participle ➤ | |||
ευημερώντας ➤ | ||||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
edit- ευημερία f (evimería, “happiness, prosperity”)