ισοταχύς

Greek

Etymology

ισο- (iso-, “equal”) +‎ ταχύς (tachýs, “fast”)

Adjective

ισοταχύς • (isotachýs) m (feminine ισοταχεία, neuter ισοταχύ)

1. (rare) having equal speed

   Synonym: ισοταχής (isotachís)

Declension

Declension of ισοταχύς

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ισοταχύς (isotachýs)	ισοταχεία (isotacheía)	ισοταχύ (isotachý)		ισοταχείς (isotacheís)	ισοταχείες (isotacheíes)	ισοταχέα (isotachéa)
genitive	ισοταχέος (isotachéos) ισοταχύ (isotachý)	ισοταχείας (isotacheías)	ισοταχύ (isotachý) ισοταχέος (isotachéos)		ισοταχέων (isotachéon)	ισοταχειών (isotacheión)	ισοταχέων (isotachéon)
accusative	ισοταχύ (isotachý)	ισοταχεία (isotacheía)	ισοταχύ (isotachý)		ισοταχείς (isotacheís)	ισοταχείες (isotacheíes)	ισοταχέα (isotachéa)
vocative	ισοταχύ (isotachý)	ισοταχεία (isotacheía)	ισοταχύ (isotachý)		ισοταχείς (isotacheís)	ισοταχείες (isotacheíes)	ισοταχέα (isotachéa)