See also: κακιά and Κάκια

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From κᾰκός (kakós, bad, evil) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā).

Pronunciation

edit
 

Noun

edit

κᾰκῐ́ᾱ (kakíāf (genitive κᾰκῐ́ᾱς); first declension

  1. lack of quality
  2. evil, wickedness, vice, depravity
  3. cowardice
  4. dishonour, shame
  5. misfortune

Inflection

edit

Descendants

edit
  • Greek: κακία (kakía)
  • Mariupol Greek: каки́я (kakíja)

References

edit

Greek

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek κακία (kakía).

Pronunciation

edit

Noun

edit

κακία (kakíaf (plural κακίες)

  1. evil
  2. malice, rancour
  3. grudge

Declension

edit
Declension of κακία
singular plural
nominative κακία (kakía) κακίες (kakíes)
genitive κακίας (kakías) κακιών (kakión)
accusative κακία (kakía) κακίες (kakíes)
vocative κακία (kakía) κακίες (kakíes)

Further reading

edit
  NODES
Note 2