καπετάνιος

Greek

Etymology

From Venetan capetanio.

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.peˈta.ɲos/

Noun

καπετάνιος • (kapetánios) m (plural καπετάνιοι, feminine καπετάνισσα)

1. captain (person lawfully in command of a ship or other vessel)
2. (dated) chieftain

Declension

Declension of καπετάνιος

	singular	plural
nominative	καπετάνιος (kapetánios)	καπετάνιοι (kapetánioi)
genitive	καπετάνιου (kapetániou)	καπετάνιων (kapetánion)
accusative	καπετάνιο (kapetánio)	καπετάνιους (kapetánious)
vocative	καπετάνιε (kapetánie)	καπετάνιοι (kapetánioi)

Derived terms

• καπετάν m (kapetán, “captain”, chiefly used as a title)
• καπετανλίκι n (kapetanlíki, “captaincy”, colloquial)
• καπετανάτο n (kapetanáto, “captaincy”)
• ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται (o kalós o kapetánios sti fourtoúna faínetai)