μογέω

Ancient Greek

From μόγος (mógos) +‎ -έω (-éō). The etymology of μόγος is uncertain. Possibly from earlier *σμόγος (cf. σμογερόν (smogerón)) and perhaps cognate Lithuanian smargus (“heavy, tiresome”), Latvian smag(r)s.

μογέω • (mogéō)

Present: μογέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μογέω	μογέεις	μογέει	μογέετον	μογέετον	μογέομεν	μογέετε	μογέουσῐ(ν)
	subjunctive	μογέω	μογέῃς	μογέῃ	μογέητον	μογέητον	μογέωμεν	μογέητε	μογέωσῐ(ν)
	optative	μογέοιμῐ	μογέοις	μογέοι	μογέοιτον	μογεοίτην	μογέοιμεν	μογέοιτε	μογέοιεν
	imperative		μόγεε	μογεέτω	μογέετον	μογεέτων		μογέετε	μογεόντων
		active
infinitive		μογέειν
participle	m	μογέων
	f	μογέουσᾰ
	n	μογέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μογῶ	μογεῖς	μογεῖ	μογεῖτον	μογεῖτον	μογοῦμεν	μογεῖτε	μογοῦσῐ(ν)
	subjunctive	μογῶ	μογῇς	μογῇ	μογῆτον	μογῆτον	μογῶμεν	μογῆτε	μογῶσῐ(ν)
	optative	μογοίην, μογοῖμῐ	μογοίης, μογοῖς	μογοίη, μογοῖ	μογοῖτον, μογοίητον	μογοίτην, μογοιήτην	μογοῖμεν, μογοίημεν	μογοῖτε, μογοίητε	μογοῖεν, μογοίησᾰν
	imperative		μόγει	μογείτω	μογεῖτον	μογείτων		μογεῖτε	μογούντων
		active
infinitive		μογεῖν
participle	m	μογῶν
	f	μογοῦσᾰ
	n	μογοῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμόγεον (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόγεον	ἐμόγεες	ἐμόγεε(ν)	ἐμογέετον	ἐμογεέτην	ἐμογέομεν	ἐμογέετε	ἐμόγεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόγουν	ἐμόγεις	ἐμόγει	ἐμογεῖτον	ἐμογείτην	ἐμογοῦμεν	ἐμογεῖτε	ἐμόγουν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μογέεσκον	μογέεσκες	μογέεσκε(ν)	μογεέσκετον	μογεεσκέτην	μογεέσκομεν	μογεέσκετε	μογέεσκον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόγησᾰ	ἐμόγησᾰς	ἐμόγησε(ν)	ἐμογήσᾰτον	ἐμογησᾰ́την	ἐμογήσᾰμεν	ἐμογήσᾰτε	ἐμόγησᾰν
	subjunctive	μογήσω	μογήσῃς	μογήσῃ	μογήσητον	μογήσητον	μογήσωμεν	μογήσητε	μογήσωσῐ(ν)
	optative	μογήσαιμῐ	μογήσειᾰς, μογήσαις	μογήσειε(ν), μογήσαι	μογήσαιτον	μογησαίτην	μογήσαιμεν	μογήσαιτε	μογήσειᾰν, μογήσαιεν
	imperative		μόγησον	μογησᾰ́τω	μογήσᾰτον	μογησᾰ́των		μογήσᾰτε	μογησᾰ́ντων
		active
infinitive		μογῆσαι
participle	m	μογήσᾱς
	f	μογήσᾱσᾰ
	n	μογῆσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μόγησᾰ	μόγησᾰς	μόγησε(ν)	μογήσᾰτον	μογησᾰ́την	μογήσᾰμεν	μογήσᾰτε	μόγησᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμόγηᾰ	μεμόγηᾰς	μεμόγηε(ν)	μεμογήᾰτον	μεμογήᾰτον	μεμογήᾰμεν	μεμογήᾰτε	μεμογήᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμογήω, μεμογήωμῐ	μεμογήῃς, μεμογήῃσθᾰ	μεμογήῃ, μεμογήῃσῐ	μεμογήητον	μεμογήητον	μεμογήωμεν	μεμογήητε	μεμογήωσῐ(ν)
	optative	μεμογήοιμῐ, μεμογηοίην	μεμογήοις, μεμογηοίης	μεμογήοι, μεμογηοίη	μεμογήοιτον	μεμογηοίτην	μεμογήοιμεν	μεμογήοιτε	μεμογήοιεν
	imperative		μεμόγηε	μεμογηέτω	μεμογήετον	μεμογηέτων		μεμογήετε	μεμογηόντων
		active
infinitive		μεμογηέναι
participle	m	μεμογηώς
	f	μεμογηυῖᾰ
	n	μεμογηός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.