οξαλικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from French oxalique, from Oxalis (“wood sorrel”) (due to the plant's high oxalate content), from Ancient Greek ὀξαλίς (oxalís, “garden sorrel”).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ksa.liˈkos/

Adjective

οξαλικός • (oxalikós) m (feminine οξαλική, neuter οξαλικό)

1. (organic chemistry) oxalic

Declension

Declension of οξαλικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	οξαλικός (oxalikós)	οξαλική (oxalikí)	οξαλικό (oxalikó)		οξαλικοί (oxalikoí)	οξαλικές (oxalikés)	οξαλικά (oxaliká)
genitive	οξαλικού (oxalikoú)	οξαλικής (oxalikís)	οξαλικού (oxalikoú)		οξαλικών (oxalikón)	οξαλικών (oxalikón)	οξαλικών (oxalikón)
accusative	οξαλικό (oxalikó)	οξαλική (oxalikí)	οξαλικό (oxalikó)		οξαλικούς (oxalikoús)	οξαλικές (oxalikés)	οξαλικά (oxaliká)
vocative	οξαλικέ (oxaliké)	οξαλική (oxalikí)	οξαλικό (oxalikó)		οξαλικοί (oxalikoí)	οξαλικές (oxalikés)	οξαλικά (oxaliká)

Further reading

• οξαλικό οξύ on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• οξαλικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language