οπερατικός

Greek

Etymology

From Italian opera.

Pronunciation

• IPA^(key): /opeɾatiˈkos/
• Hyphenation: ο‧πε‧ρα‧τι‧κός

Adjective

οπερατικός • (operatikós) m (feminine οπερατική, neuter οπερατικό)

1. (music) opera-, operatic

   οπερατική φωνή ― operatikí foní ― operatic voice

   οπερατικός τενόρος ― operatikós tenóros ― operatic tenor

Declension

Declension of οπερατικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	οπερατικός (operatikós)	οπερατική (operatikí)	οπερατικό (operatikó)		οπερατικοί (operatikoí)	οπερατικές (operatikés)	οπερατικά (operatiká)
genitive	οπερατικού (operatikoú)	οπερατικής (operatikís)	οπερατικού (operatikoú)		οπερατικών (operatikón)	οπερατικών (operatikón)	οπερατικών (operatikón)
accusative	οπερατικό (operatikó)	οπερατική (operatikí)	οπερατικό (operatikó)		οπερατικούς (operatikoús)	οπερατικές (operatikés)	οπερατικά (operatiká)
vocative	οπερατικέ (operatiké)	οπερατική (operatikí)	οπερατικό (operatikó)		οπερατικοί (operatikoí)	οπερατικές (operatikés)	οπερατικά (operatiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οπερατικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οπερατικός, etc.)

Related terms

• όπερα f (ópera, “opera”)