παραγράφω

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-, “beside”) +‎ γράφω (gráphō, “write”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.ɡrá.pʰɔː/ → /pa.raˈɣra.ɸo/ → /pa.raˈɣra.fo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.ɡrá.pʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈɡra.pʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈɣra.ɸo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈɣra.fo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈɣra.fo/

Verb

πᾰραγράφω • (paragráphō)

1. to write in addition
2. (law) to add a clause to a law or contract

Conjugation

   Present: πᾰρᾰγρᾰ́φω, πᾰρᾰγρᾰ́φομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰγρᾰ́φω	πᾰρᾰγρᾰ́φεις	πᾰρᾰγρᾰ́φει	πᾰρᾰγρᾰ́φετον	πᾰρᾰγρᾰ́φετον	πᾰρᾰγρᾰ́φομεν	πᾰρᾰγρᾰ́φετε	πᾰρᾰγρᾰ́φουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰγρᾰ́φω	πᾰρᾰγρᾰ́φῃς	πᾰρᾰγρᾰ́φῃ	πᾰρᾰγρᾰ́φητον	πᾰρᾰγρᾰ́φητον	πᾰρᾰγρᾰ́φωμεν	πᾰρᾰγρᾰ́φητε	πᾰρᾰγρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγρᾰ́φοιμῐ	πᾰρᾰγρᾰ́φοις	πᾰρᾰγρᾰ́φοι	πᾰρᾰγρᾰ́φοιτον	πᾰρᾰγρᾰφοίτην	πᾰρᾰγρᾰ́φοιμεν	πᾰρᾰγρᾰ́φοιτε	πᾰρᾰγρᾰ́φοιεν
	imperative		πᾰρᾰ́γρᾰφε	πᾰρᾰγρᾰφέτω	πᾰρᾰγρᾰ́φετον	πᾰρᾰγρᾰφέτων		πᾰρᾰγρᾰ́φετε	πᾰρᾰγρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰγρᾰ́φομαι	πᾰρᾰγρᾰ́φῃ, πᾰρᾰγρᾰ́φει	πᾰρᾰγρᾰ́φεται	πᾰρᾰγρᾰ́φεσθον	πᾰρᾰγρᾰ́φεσθον	πᾰρᾰγρᾰφόμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́φεσθε	πᾰρᾰγρᾰ́φονται
	subjunctive	πᾰρᾰγρᾰ́φωμαι	πᾰρᾰγρᾰ́φῃ	πᾰρᾰγρᾰ́φηται	πᾰρᾰγρᾰ́φησθον	πᾰρᾰγρᾰ́φησθον	πᾰρᾰγρᾰφώμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́φησθε	πᾰρᾰγρᾰ́φωνται
	optative	πᾰρᾰγρᾰφοίμην	πᾰρᾰγρᾰ́φοιο	πᾰρᾰγρᾰ́φοιτο	πᾰρᾰγρᾰ́φοισθον	πᾰρᾰγρᾰφοίσθην	πᾰρᾰγρᾰφοίμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́φοισθε	πᾰρᾰγρᾰ́φοιντο
	imperative		πᾰρᾰγρᾰ́φου	πᾰρᾰγρᾰφέσθω	πᾰρᾰγρᾰ́φεσθον	πᾰρᾰγρᾰφέσθων		πᾰρᾰγρᾰ́φεσθε	πᾰρᾰγρᾰφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρᾰγρᾰ́φειν				πᾰρᾰγρᾰ́φεσθαι
participle	m	πᾰρᾰγρᾰ́φων				πᾰρᾰγρᾰφόμενος
	f	πᾰρᾰγρᾰ́φουσᾰ				πᾰρᾰγρᾰφομένη
	n	πᾰρᾰγρᾰ́φον				πᾰρᾰγρᾰφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰρέγρᾰφον, πᾰρεγρᾰφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέγρᾰφον	πᾰρέγρᾰφες	πᾰρέγρᾰφε(ν)	πᾰρεγρᾰ́φετον	πᾰρεγρᾰφέτην	πᾰρεγρᾰ́φομεν	πᾰρεγρᾰ́φετε	πᾰρέγρᾰφον
middle/ passive	indicative	πᾰρεγρᾰφόμην	πᾰρεγρᾰ́φου	πᾰρεγρᾰ́φετο	πᾰρεγρᾰ́φεσθον	πᾰρεγρᾰφέσθην	πᾰρεγρᾰφόμεθᾰ	πᾰρεγρᾰ́φεσθε	πᾰρεγρᾰ́φοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρᾰγρᾰ́ψω, πᾰρᾰγρᾰ́ψομαι, πᾰρᾰγρᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰγρᾰ́ψω	πᾰρᾰγρᾰ́ψεις	πᾰρᾰγρᾰ́ψει	πᾰρᾰγρᾰ́ψετον	πᾰρᾰγρᾰ́ψετον	πᾰρᾰγρᾰ́ψομεν	πᾰρᾰγρᾰ́ψετε	πᾰρᾰγρᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιμῐ	πᾰρᾰγρᾰ́ψοις	πᾰρᾰγρᾰ́ψοι	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιτον	πᾰρᾰγρᾰψοίτην	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιμεν	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιτε	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιεν
middle	indicative	πᾰρᾰγρᾰ́ψομαι	πᾰρᾰγρᾰ́ψῃ, πᾰρᾰγρᾰ́ψει	πᾰρᾰγρᾰ́ψεται	πᾰρᾰγρᾰ́ψεσθον	πᾰρᾰγρᾰ́ψεσθον	πᾰρᾰγρᾰψόμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́ψεσθε	πᾰρᾰγρᾰ́ψονται
	optative	πᾰρᾰγρᾰψοίμην	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιο	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιτο	πᾰρᾰγρᾰ́ψοισθον	πᾰρᾰγρᾰψοίσθην	πᾰρᾰγρᾰψοίμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́ψοισθε	πᾰρᾰγρᾰ́ψοιντο
passive	indicative	πᾰρᾰγρᾰφήσομαι	πᾰρᾰγρᾰφήσῃ	πᾰρᾰγρᾰφήσεται	πᾰρᾰγρᾰφήσεσθον	πᾰρᾰγρᾰφήσεσθον	πᾰρᾰγρᾰφησόμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰφήσεσθε	πᾰρᾰγρᾰφήσονται
	optative	πᾰρᾰγρᾰφησοίμην	πᾰρᾰγρᾰφήσοιο	πᾰρᾰγρᾰφήσοιτο	πᾰρᾰγρᾰφήσοισθον	πᾰρᾰγρᾰφησοίσθην	πᾰρᾰγρᾰφησοίμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰφήσοισθε	πᾰρᾰγρᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρᾰγρᾰ́ψειν			πᾰρᾰγρᾰ́ψεσθαι		πᾰρᾰγρᾰφήσεσθαι
participle	m	πᾰρᾰγρᾰ́ψων			πᾰρᾰγρᾰψόμενος		πᾰρᾰγρᾰφησόμενος
	f	πᾰρᾰγρᾰ́ψουσᾰ			πᾰρᾰγρᾰψομένη		πᾰρᾰγρᾰφησομένη
	n	πᾰρᾰγρᾰ́ψον			πᾰρᾰγρᾰψόμενον		πᾰρᾰγρᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρέγρᾰψᾰ, πᾰρεγρᾰψᾰ́μην, πᾰρεγρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέγρᾰψᾰ	πᾰρέγρᾰψᾰς	πᾰρέγρᾰψε(ν)	πᾰρεγρᾰ́ψᾰτον	πᾰρεγρᾰψᾰ́την	πᾰρεγρᾰ́ψᾰμεν	πᾰρεγρᾰ́ψᾰτε	πᾰρέγρᾰψᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰγρᾰ́ψω	πᾰρᾰγρᾰ́ψῃς	πᾰρᾰγρᾰ́ψῃ	πᾰρᾰγρᾰ́ψητον	πᾰρᾰγρᾰ́ψητον	πᾰρᾰγρᾰ́ψωμεν	πᾰρᾰγρᾰ́ψητε	πᾰρᾰγρᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιμῐ	πᾰρᾰγρᾰ́ψειᾰς, πᾰρᾰγρᾰ́ψαις	πᾰρᾰγρᾰ́ψειε(ν), πᾰρᾰγρᾰ́ψαι	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιτον	πᾰρᾰγρᾰψαίτην	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιμεν	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιτε	πᾰρᾰγρᾰ́ψειᾰν, πᾰρᾰγρᾰ́ψαιεν
	imperative		πᾰρᾰ́γρᾰψον	πᾰρᾰγρᾰψᾰ́τω	πᾰρᾰγρᾰ́ψᾰτον	πᾰρᾰγρᾰψᾰ́των		πᾰρᾰγρᾰ́ψᾰτε	πᾰρᾰγρᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	πᾰρεγρᾰψᾰ́μην	πᾰρεγρᾰ́ψω	πᾰρεγρᾰ́ψᾰτο	πᾰρεγρᾰ́ψᾰσθον	πᾰρεγρᾰψᾰ́σθην	πᾰρεγρᾰψᾰ́μεθᾰ	πᾰρεγρᾰ́ψᾰσθε	πᾰρεγρᾰ́ψᾰντο
	subjunctive	πᾰρᾰγρᾰ́ψωμαι	πᾰρᾰγρᾰ́ψῃ	πᾰρᾰγρᾰ́ψηται	πᾰρᾰγρᾰ́ψησθον	πᾰρᾰγρᾰ́ψησθον	πᾰρᾰγρᾰψώμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́ψησθε	πᾰρᾰγρᾰ́ψωνται
	optative	πᾰρᾰγρᾰψαίμην	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιο	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιτο	πᾰρᾰγρᾰ́ψαισθον	πᾰρᾰγρᾰψαίσθην	πᾰρᾰγρᾰψαίμεθᾰ	πᾰρᾰγρᾰ́ψαισθε	πᾰρᾰγρᾰ́ψαιντο
	imperative		πᾰρᾰ́γρᾰψαι	πᾰρᾰγρᾰψᾰ́σθω	πᾰρᾰγρᾰ́ψᾰσθον	πᾰρᾰγρᾰψᾰ́σθων		πᾰρᾰγρᾰ́ψᾰσθε	πᾰρᾰγρᾰψᾰ́σθων
passive	indicative	πᾰρεγρᾰ́φην	πᾰρεγρᾰ́φης	πᾰρεγρᾰ́φη	πᾰρεγρᾰ́φητον	πᾰρεγρᾰφήτην	πᾰρεγρᾰ́φημεν	πᾰρεγρᾰ́φητε	πᾰρεγρᾰ́φησᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰγρᾰφῶ	πᾰρᾰγρᾰφῇς	πᾰρᾰγρᾰφῇ	πᾰρᾰγρᾰφῆτον	πᾰρᾰγρᾰφῆτον	πᾰρᾰγρᾰφῶμεν	πᾰρᾰγρᾰφῆτε	πᾰρᾰγρᾰφῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγρᾰφείην	πᾰρᾰγρᾰφείης	πᾰρᾰγρᾰφείη	πᾰρᾰγρᾰφεῖτον, πᾰρᾰγρᾰφείητον	πᾰρᾰγρᾰφείτην, πᾰρᾰγρᾰφειήτην	πᾰρᾰγρᾰφεῖμεν, πᾰρᾰγρᾰφείημεν	πᾰρᾰγρᾰφεῖτε, πᾰρᾰγρᾰφείητε	πᾰρᾰγρᾰφεῖεν, πᾰρᾰγρᾰφείησᾰν
	imperative		πᾰρᾰγρᾰ́φηθῐ	πᾰρᾰγρᾰφήτω	πᾰρᾰγρᾰ́φητον	πᾰρᾰγρᾰφήτων		πᾰρᾰγρᾰ́φητε	πᾰρᾰγρᾰφέντων
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρᾰγρᾰ́ψαι			πᾰρᾰγρᾰ́ψᾰσθαι		πᾰρᾰγρᾰφῆναι
participle	m	πᾰρᾰγρᾰ́ψᾱς			πᾰρᾰγρᾰψᾰ́μενος		πᾰρᾰγρᾰφείς
	f	πᾰρᾰγρᾰ́ψᾱσᾰ			πᾰρᾰγρᾰψᾰμένη		πᾰρᾰγρᾰφεῖσᾰ
	n	πᾰρᾰγρᾰ́ψᾰν			πᾰρᾰγρᾰψᾰ́μενον		πᾰρᾰγρᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πᾰρᾰγέγρᾰφᾰ, πᾰρᾰγέγρᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰγέγρᾰφᾰ	πᾰρᾰγέγρᾰφᾰς	πᾰρᾰγέγρᾰφε(ν)	πᾰρᾰγεγρᾰ́φᾰτον	πᾰρᾰγεγρᾰ́φᾰτον	πᾰρᾰγεγρᾰ́φᾰμεν	πᾰρᾰγεγρᾰ́φᾰτε	πᾰρᾰγεγρᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰγεγρᾰ́φω	πᾰρᾰγεγρᾰ́φῃς	πᾰρᾰγεγρᾰ́φῃ	πᾰρᾰγεγρᾰ́φητον	πᾰρᾰγεγρᾰ́φητον	πᾰρᾰγεγρᾰ́φωμεν	πᾰρᾰγεγρᾰ́φητε	πᾰρᾰγεγρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοιμῐ, πᾰρᾰγεγρᾰφοίην	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοις, πᾰρᾰγεγρᾰφοίης	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοι, πᾰρᾰγεγρᾰφοίη	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοιτον	πᾰρᾰγεγρᾰφοίτην	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοιμεν	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοιτε	πᾰρᾰγεγρᾰ́φοιεν
	imperative		πᾰρᾰγέγρᾰφε	πᾰρᾰγεγρᾰφέτω	πᾰρᾰγεγρᾰ́φετον	πᾰρᾰγεγρᾰφέτων		πᾰρᾰγεγρᾰ́φετε	πᾰρᾰγεγρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰγέγρᾰμμαι	πᾰρᾰγέγρᾰψαι	πᾰρᾰγέγρᾰπται	πᾰρᾰγέγρᾰφθον	πᾰρᾰγέγρᾰφθον	πᾰρᾰγεγρᾰ́μμεθᾰ	πᾰρᾰγέγρᾰφθε	πᾰρᾰγεγρᾰ́φᾰται
	subjunctive	πᾰρᾰγεγρᾰμμένος ὦ	πᾰρᾰγεγρᾰμμένος ᾖς	πᾰρᾰγεγρᾰμμένος ᾖ	πᾰρᾰγεγρᾰμμένω ἦτον	πᾰρᾰγεγρᾰμμένω ἦτον	πᾰρᾰγεγρᾰμμένοι ὦμεν	πᾰρᾰγεγρᾰμμένοι ἦτε	πᾰρᾰγεγρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγεγρᾰμμένος εἴην	πᾰρᾰγεγρᾰμμένος εἴης	πᾰρᾰγεγρᾰμμένος εἴη	πᾰρᾰγεγρᾰμμένω εἴητον/εἶτον	πᾰρᾰγεγρᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	πᾰρᾰγεγρᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	πᾰρᾰγεγρᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	πᾰρᾰγεγρᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πᾰρᾰγέγρᾰψο	πᾰρᾰγεγρᾰ́φθω	πᾰρᾰγέγρᾰφθον	πᾰρᾰγεγρᾰ́φθων		πᾰρᾰγέγρᾰφθε	πᾰρᾰγεγρᾰ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρᾰγεγρᾰφέναι				πᾰρᾰγεγρᾰ́φθαι
participle	m	πᾰρᾰγεγρᾰφώς				πᾰρᾰγεγρᾰμμένος
	f	πᾰρᾰγεγρᾰφυῖᾰ				πᾰρᾰγεγρᾰμμένη
	n	πᾰρᾰγεγρᾰφός				πᾰρᾰγεγρᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: πᾰρεγεγρᾰ́φειν, πᾰρεγεγρᾰ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεγεγρᾰ́φειν, πᾰρεγεγρᾰ́φη	πᾰρεγεγρᾰ́φεις, πᾰρεγεγρᾰ́φης	πᾰρεγεγρᾰ́φει(ν)	πᾰρεγεγρᾰ́φετον	πᾰρεγεγρᾰφέτην	πᾰρεγεγρᾰ́φεμεν	πᾰρεγεγρᾰ́φετε	πᾰρεγεγρᾰ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	πᾰρεγεγρᾰ́μμην	πᾰρεγέγρᾰψο	πᾰρεγέγρᾰπτο	πᾰρεγέγρᾰφθον	πᾰρεγεγρᾰ́φθην	πᾰρεγεγρᾰ́μμεθᾰ	πᾰρεγέγρᾰφθε	πᾰρεγεγρᾰ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀπαράγραφος (aparágraphos)
• δυσπαράγραφος (dusparágraphos)
• παραγραφή (paragraphḗ)
• παράγραφος (parágraphos)
• προσπαραγράφω (prosparagráphō)

 

Further reading

• παραγράφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “παραγράφω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “παραγράφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • write idem, page 993.

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaˈɣɾa.fo/
• Hyphenation: πα‧ρα‧γρά‧φω

Etymology 1

Learned, from Hellenistic Koine Greek παραγράφω (“change an entry”). Morphologically, from παρα- (“beside”) +‎ γράφω (“write”).

Verb

παραγράφω • (paragráfo) (past παρέγραψα, passive παραγράφομαι)

1. (law) to erase, strike out

Conjugation

παραγράφω   παραγράφομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παραγράφω	παραγράψω	παραγράφομαι	παραγραφώ, παραγραφτώ
2 sg	παραγράφεις	παραγράψεις	παραγράφεσαι	παραγραφείς, παραγραφτείς
3 sg	παραγράφει	παραγράψει	παραγράφεται	παραγραφεί, παραγραφτεί
1 pl	παραγράφουμε, [‑ομε]	παραγράψουμε, [‑ομε]	παραγραφόμαστε	παραγραφούμε, παραγραφτούμε
2 pl	παραγράφετε	παραγράψετε	παραγράφεστε, παραγραφόσαστε	παραγραφείτε, παραγραφτείτε
3 pl	παραγράφουν(ε)	παραγράψουν(ε)	παραγράφονται	παραγραφούν(ε), παραγραφτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	παρέγραφα	παρέγραψα	παραγραφόμουν	παραγράφηκα, παραγράφτηκα, [{παρεγράφην}]1
2 sg	παρέγραφες	παρέγραψες	παραγραφόσουν	παραγράφηκες, παραγράφτηκες, [{παρεγράφης}]
3 sg	παρέγραφε	παρέγραψε	παραγραφόταν	παραγράφηκε, παραγράφτηκε, {παρεγράφη}
1 pl	παραγράφαμε	παραγράψαμε	παραγραφόμασταν, (‑όμαστε)	παραγραφήκαμε, παραγραφτήκαμε, [{παρεγράφημεν}]
2 pl	παραγράφατε	παραγράψατε	παραγραφόσασταν, (‑όσαστε)	παραγραφήκατε, παραγραφτήκατε,[{παρεγράφητε}]
3 pl	παρέγραφαν, παραγράφαν(ε)	παρέγραψαν, παραγράψαν(ε)	παραγράφονταν	παραγράφηκαν, παραγραφήκαν(ε), παραγράφτηκαν, παραγραφτήκαν(ε), {παρεγράφησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παραγράφω ➤	θα παραγράψω ➤	θα παραγράφομαι ➤	θα παραγραφώ / παραγραφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παραγράφεις, …	θα παραγράψεις, …	θα παραγράφεσαι, …	θα παραγραφείς / παραγραφτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παραγράψει   έχω, έχεις, … παραγεγραμμένο, ‑η, ‑ο / παραγραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … παραγραφεί / παραγραφτεί   είμαι, είσαι, … παραγεγραμμένος, ‑η, ‑ο / παραγραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παραγράψει   είχα, είχες, … παραγεγραμμένο, ‑η, ‑ο / παραγραμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … παραγραφεί / παραγραφτεί   ήμουν, ήσουν, … παραγεγραμμένος, ‑η, ‑ο / παραγραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παραγράψει   θα έχω, θα έχεις, … παραγεγραμμένο, ‑η, ‑ο / παραγραμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … παραγραφεί / παραγραφτεί   θα είμαι, θα είσαι, … παραγεγραμμένος, ‑η, ‑ο / παραγραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	παράγραφε	παράγραψε	—	παραγράψου
2 pl	παραγράφετε	παραγράψτε	παραγράφεστε	παραγραφείτε, παραγραφτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παραγράφοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας παραγράψει ➤		{παραγεγραμμένος, ‑η, ‑o} (παραγραμμένος, ‑η, ‑o) also: past participle {παραγραφείς, ‑είσα, ‑έν} ➤
Nonfinite form➤	παραγράψει		παραγραφεί, παραγραφτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist παρεγράφην from the conjugation of παραγράφω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• απαράγραπτος (aparágraptos)
• παραγραφή f (paragrafí, “striking out”) (law)
• παράγραφος f (parágrafos, “paragraph”)

participles: (law)

• παραγραμμένος (paragramménos, “which has been struck out”, of passive perfect) (colloquial) and see Etymology 2
• παραγεγραμμένος (paragegramménos, “which has been struck out”, of passive perfect) (formal with reduplication)
• παραγραφείς (paragrafeís, “which was struck out”, of passive past) (very formal)

  feminine: παραγραφείσα (paragrafeísa) (Polytonic spelling: παραγραφεῖσα), neuter: παραγραφέν (paragrafén)

Etymology 2

From παρα- (“in excess”) +‎ γράφω (“write”).

Verb

παραγράφω • (paragráfo) (past παράγραψα/παραέγραψα, passive παραγράφομαι)

1. to write too much
2. to write for too long (expresses fatigue)
3. to exaggerate, overstate when writing

Conjugation

παραγράφω   παραγράφομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παραγράφω	παραγράψω	παραγράφομαι	παραγραφτώ
2 sg	παραγράφεις	παραγράψεις	παραγράφεσαι	παραγραφτείς
3 sg	παραγράφει	παραγράψει	παραγράφεται	παραγραφτεί
1 pl	παραγράφουμε, [‑ομε]	παραγράψουμε, [‑ομε]	παραγραφόμαστε	παραγραφτούμε
2 pl	παραγράφετε	παραγράψετε	παραγράφεστε, παραγραφόσαστε	παραγραφτείτε
3 pl	παραγράφουν(ε)	παραγράψουν(ε)	παραγράφονται	παραγραφτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	παράγραφα, παραέγραφα	παράγραψα, παραέγραψα	παραγραφόμουν(α)	παραγράφτηκα
2 sg	παράγραφες, παραέγραφες	παράγραψες, παραέγραψες	παραγραφόσουν(α)	παραγράφτηκες
3 sg	παράγραφε, παραέγραφε	παράγραψε, παραέγραψε	παραγραφόταν(ε)	παραγράφτηκε
1 pl	παραγράφαμε	παραγράψαμε	παραγραφόμασταν, (‑όμαστε)	παραγραφτήκαμε
2 pl	παραγράφατε	παραγράψατε	παραγραφόσασταν, (‑όσαστε)	παραγραφτήκατε
3 pl	παράγραφαν, παραγράφαν(ε), παραέγραφαν	παράγραψαν, παραγράψαν(ε), παραέγραψαν	παραγράφονταν, (παραγραφόντουσαν)	παραγράφτηκαν, παραγραφτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παραγράφω ➤	θα παραγράψω ➤	θα παραγράφομαι ➤	θα παραγραφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παραγράφεις, …	θα παραγράψεις, …	θα παραγράφεσαι, …	θα παραγραφτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παραγράψει   έχω, έχεις, … παραγραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … παραγραφτεί   είμαι, είσαι, … παραγραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παραγράψει   είχα, είχες, … παραγραμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … παραγραφτεί   ήμουν, ήσουν, … παραγραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παραγράψει   θα έχω, θα έχεις, … παραγραμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … παραγραφτεί   θα είμαι, θα είσαι, … παραγραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	παραγράφε	παραγράψε, παραγράφτε	—	παραγράψου
2 pl	παραγράφετε	παραγράψτε	παραγράφεστε	παραγραφτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παραγράφοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας παραγράψει ➤		παραγραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	παραγράψει		παραγραφτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• παραγραμμένος (paragramménos, “written in too many words; exaggerated”, participle) and see Etymology 1