παρών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rɔ̌ːn/ → /paˈron/ → /paˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈron/

Etymology 1

Unknown.

Noun

πᾰρών • (parṓn) m (genitive πᾰρῶνος); third declension

1. a kind of light boat

Inflection

Third declension of ὁ πᾰρών; τοῦ πᾰρῶνος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πᾰρών ho parṓn	τὼ πᾰρῶνε tṑ parône	οἱ πᾰρῶνες hoi parônes
Genitive	τοῦ πᾰρῶνος toû parônos	τοῖν πᾰρώνοιν toîn parṓnoin	τῶν πᾰρώνων tôn parṓnōn
Dative	τῷ πᾰρῶνῐ tôi parôni	τοῖν πᾰρώνοιν toîn parṓnoin	τοῖς πᾰρῶσῐ / πᾰρῶσῐν toîs parôsi(n)
Accusative	τὸν πᾰρῶνᾰ tòn parôna	τὼ πᾰρῶνε tṑ parône	τοὺς πᾰρῶνᾰς toùs parônas
Vocative	πᾰρών parṓn	πᾰρῶνε parône	πᾰρῶνες parônes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

πᾰρών • (parṓn) m (feminine πᾰροῦσᾰ, neuter πᾰρόν); first/third declension

1. present active participle of πᾰ́ρειμῐ (páreimi)

Declension

First and third declension of πᾰρών; πᾰροῦσᾰ; πᾰρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρών parṓn	πᾰροῦσᾰ paroûsa	πᾰρόν parón		πᾰρόντε parónte	πᾰρούσᾱ paroúsā	πᾰρόντε parónte		πᾰρόντες paróntes	πᾰροῦσαι paroûsai	πᾰρόντᾰ parónta
Genitive		πᾰρόντος paróntos	πᾰρούσης paroúsēs	πᾰρόντος paróntos		πᾰρόντοιν paróntoin	πᾰρούσαιν paroúsain	πᾰρόντοιν paróntoin		πᾰρόντων paróntōn	πᾰρουσῶν parousôn	πᾰρόντων paróntōn
Dative		πᾰρόντῐ parónti	πᾰρούσῃ paroúsēi	πᾰρόντῐ parónti		πᾰρόντοιν paróntoin	πᾰρούσαιν paroúsain	πᾰρόντοιν paróntoin		πᾰροῦσῐ / πᾰροῦσῐν paroûsi(n)	πᾰρούσαις paroúsais	πᾰροῦσῐ / πᾰροῦσῐν paroûsi(n)
Accusative		πᾰρόντᾰ parónta	πᾰροῦσᾰν paroûsan	πᾰρόν parón		πᾰρόντε parónte	πᾰρούσᾱ paroúsā	πᾰρόντε parónte		πᾰρόντᾰς paróntas	πᾰρούσᾱς paroúsās	πᾰρόντᾰ parónta
Vocative		πᾰρών parṓn	πᾰροῦσᾰ paroûsa	πᾰρόν parón		πᾰρόντε parónte	πᾰρούσᾱ paroúsā	πᾰρόντε parónte		πᾰρόντες paróntes	πᾰροῦσαι paroûsai	πᾰρόντᾰ parónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρόντως paróntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “παρών”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From masculine active participle of Ancient Greek πάρειμι (páreimi, “to be nearby”).

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈɾon/
• Hyphenation: πα‧ρών
• Homophone: παρόν (parón)

Adjective

παρών • (parón) m (feminine παρούσα, neuter παρόν)

1. (not comparable, often in set phrases) present, in attendance (located in the immediate vicinity)

   δια του παρόντος (legal phrase) ― dia tou paróntos ― with this, herewith

   δίνω το παρών ― díno to parón ― I take part

   εξαιρούνται οι παρόντες ― exairoúntai oi paróntes ― present company excluded

   προς το παρόν ― pros to parón ― for the time being, for the moment

   πανταχού παρών ― pantachoú parón ― omnipresent, ubiquitous

Declension

Declension of παρών

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	παρών (parón)	παρούσα (paroúsa)	παρόν (parón)		παρόντες (paróntes)	παρούσες (paroúses)	παρόντα (parónta)
genitive	παρόντος (paróntos)	παρούσας (paroúsas) παρούσης (paroúsis)	παρόντος (paróntos)		παρόντων (parónton)	παρουσών (parousón)	παρόντων (parónton)
accusative	παρόντα (parónta)	παρούσα (paroúsa)	παρόν (parón)		παρόντες (paróntes)	παρούσες (paroúses)	παρόντα (parónta)
vocative	παρών (parón)	παρούσα (paroúsa)	παρόν (parón)		παρόντες (paróntes)	παρούσες (paroúses)	παρόντα (parónta)

Antonyms

• απών (apón, “absent”)

Derived terms

• παρόν n (parón, “present”)

Related terms

• παρουσία (parousía, “presence”)