πλώρη

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek πλώρα (plṓra) with change of -α to -η by analogy with πρύμη (prými, “stern”), from Ancient Greek πρῷρα (prôira). Doublet of πρώρα (próra).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplo.ɾi/
• Hyphenation: πλώ‧ρη

Noun

πλώρη • (plóri) f (plural πλώρες)

1. (nautical) bow, prow

   Synonym: (learned) πρώρα f (próra)

   βάζω πλώρη για (idiomatic) ― vázo plóri gia ― to set course for (destination, objective)

Declension

Declension of πλώρη

	singular	plural
nominative	πλώρη (plóri)	πλώρες (plóres)
genitive	πλώρης (plóris)	πλωρών (plorón)
accusative	πλώρη (plóri)	πλώρες (plóres)
vocative	πλώρη (plóri)	πλώρες (plóres)

Derived terms

• πλωριός (ploriós)

 

Further reading

• πλώρη on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el