πράξας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /prǎːk.saːs/ → /ˈprak.sas/ → /ˈprak.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /prǎːk.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈprak.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈprak.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈprak.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈprak.sas/

Participle

πρᾱ́ξᾱς • (prā́xās) m (feminine πρᾱ́ξᾱσᾰ, neuter πρᾶξᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of πρᾱ́σσω (prā́ssō)

Declension

First and third declension of πρᾱ́ξᾱς; πρᾱ́ξᾱσᾰ; πρᾶξᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πρᾱ́ξᾱς prā́xās	πρᾱ́ξᾱσᾰ prā́xāsa	πρᾶξᾰν prâxan		πρᾱ́ξᾰντε prā́xante	πρᾱξᾱ́σᾱ prāxā́sā	πρᾱ́ξᾰντε prā́xante		πρᾱ́ξᾰντες prā́xantes	πρᾱ́ξᾱσαι prā́xāsai	πρᾱ́ξᾰντᾰ prā́xanta
Genitive		πρᾱ́ξᾰντος prā́xantos	πρᾱξᾱ́σης prāxā́sēs	πρᾱ́ξᾰντος prā́xantos		πρᾱξᾰ́ντοιν prāxántoin	πρᾱξᾱ́σαιν prāxā́sain	πρᾱξᾰ́ντοιν prāxántoin		πρᾱξᾰ́ντων prāxántōn	πρᾱξᾱσῶν prāxāsôn	πρᾱξᾰ́ντων prāxántōn
Dative		πρᾱ́ξᾰντῐ prā́xanti	πρᾱξᾱ́σῃ prāxā́sēi	πρᾱ́ξᾰντῐ prā́xanti		πρᾱξᾰ́ντοιν prāxántoin	πρᾱξᾱ́σαιν prāxā́sain	πρᾱξᾰ́ντοιν prāxántoin		πρᾱ́ξᾱσῐ / πρᾱ́ξᾱσῐν prā́xāsi(n)	πρᾱξᾱ́σαις prāxā́sais	πρᾱ́ξᾱσῐ / πρᾱ́ξᾱσῐν prā́xāsi(n)
Accusative		πρᾱ́ξᾰντᾰ prā́xanta	πρᾱ́ξᾱσᾰν prā́xāsan	πρᾶξᾰν prâxan		πρᾱ́ξᾰντε prā́xante	πρᾱξᾱ́σᾱ prāxā́sā	πρᾱ́ξᾰντε prā́xante		πρᾱ́ξᾰντᾰς prā́xantas	πρᾱξᾱ́σᾱς prāxā́sās	πρᾱ́ξᾰντᾰ prā́xanta
Vocative		πρᾱ́ξᾱς prā́xās	πρᾱ́ξᾱσᾰ prā́xāsa	πρᾶξᾰν prâxan		πρᾱ́ξᾰντε prā́xante	πρᾱξᾱ́σᾱ prāxā́sā	πρᾱ́ξᾰντε prā́xante		πρᾱ́ξᾰντες prā́xantes	πρᾱ́ξᾱσαι prā́xāsai	πρᾱ́ξᾰντᾰ prā́xanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πρᾱξᾰ́ντως prāxántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.