συμβάν

Greek

Etymology

In the singular, a back-formation from learnedly borrowed Ancient Greek συμβάντα (sumbánta), plural aorist participle of συμβαίνω (sumbaínō).

Pronunciation

• IPA^(key): /siɱˈvan/
• Hyphenation: συμ‧βάν

Noun

συμβάν • (symván) n (plural συμβάντα)

1. event, incident, occurrence (instance of something happening)

   Synonyms: γεγονός (gegonós), περιστατικό (peristatikó)

Declension

Declension of συμβάν

	singular	plural
nominative	συμβάν (symván)	συμβάντα (symvánta)
genitive	συμβάντος (symvántos)	συμβάντων (symvánton)
accusative	συμβάν (symván)	συμβάντα (symvánta)
vocative	συμβάν (symván)	συμβάντα (symvánta)