υποχρέωση

Greek

Etymology

Noun formed from Ancient Greek adjective ὐπόχρεος (upókhreos, “indebted”)

Pronunciation

IPA^(key): /ipoˈxɾeosi/

Noun

υποχρέωση • (ypochréosi) f (plural υποχρεώσεις)

1. (law) obligation, duty, responsibility, liability

   Κανείς δεν έχει την υποχρέωση να κάνει αυτό που δεν θέλει.

   Kaneís den échei tin ypochréosi na kánei aftó pou den thélei.

   Nobody has an obligation to do what they don't want to.

Declension

Declension of υποχρέωση

	singular	plural
nominative	υποχρέωση (ypochréosi)	υποχρεώσεις (ypochreóseis)
genitive	υποχρέωσης (ypochréosis)	υποχρεώσεων (ypochreóseon)
accusative	υποχρέωση (ypochréosi)	υποχρεώσεις (ypochreóseis)
vocative	υποχρέωση (ypochréosi)	υποχρεώσεις (ypochreóseis)

Older or formal genitive singular: υποχρεώσεως (ypochreóseos)

Related terms

• υποχρέωση διατροφής f (ypochréosi diatrofís, “alimony,maintenance payment”)
• υποχρεώνω (ypochreóno, “to force, oblige”)
• υποχρεωτικός (ypochreotikós, “obligatory”)
• υπόχρεος (ypóchreos, “indebted”)
• υποχρεωτικά (ypochreotiká, “compulsorily, obligatorily”)