χαζός

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish حظ (haz), from Arabic حَظّ (ḥaẓẓ).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaˈzos/

Adjective

χαζός • (chazós) m (feminine χαζή, neuter χαζό)

1. unintelligent
2. silly, daft, simple

Declension

Declension of χαζός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	χαζός (chazós)	χαζή (chazí)	χαζό (chazó)		χαζοί (chazoí)	χαζές (chazés)	χαζά (chazá)
genitive	χαζού (chazoú)	χαζής (chazís)	χαζού (chazoú)		χαζών (chazón)	χαζών (chazón)	χαζών (chazón)
accusative	χαζό (chazó)	χαζή (chazí)	χαζό (chazó)		χαζούς (chazoús)	χαζές (chazés)	χαζά (chazá)
vocative	χαζέ (chazé)	χαζή (chazí)	χαζό (chazó)		χαζοί (chazoí)	χαζές (chazés)	χαζά (chazá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαζός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαζός, etc.)

Synonyms

• κουτός (koutós, “dumb”)

Antonyms

• έξυπνος (éxypnos, “clever”)

See also

• χάζι (cházi)
• χαζεύω (chazévo)