Greek

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from French pseudonyme, from Ancient Greek ψευδώνυμος (pseudṓnumos).[1] Morphologically, ψευδ- (psevd-, pseudo-) +‎ -ώνυμο (-ónymo, name).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pseˈvðo.ni.mo/
  • with article, masculine singular accusative τον (ton): IPA(key): /tom‿bzeˈvðo.ni.mo/
  • Hyphenation: ψευ‧δώ‧νυ‧μο

Noun

edit

ψευδώνυμο (psevdónymon (plural ψευδώνυμα)

  1. pseudonym (fictitious name)

Declension

edit
Declension of ψευδώνυμο
singular plural
nominative ψευδώνυμο (psevdónymo) ψευδώνυμα (psevdónyma)
genitive ψευδωνύμου (psevdonýmou)
ψευδώνυμου (psevdónymou)
ψευδωνύμων (psevdonýmon)
accusative ψευδώνυμο (psevdónymo) ψευδώνυμα (psevdónyma)
vocative ψευδώνυμο (psevdónymo) ψευδώνυμα (psevdónyma)
edit

Adjective

edit

ψευδώνυμο (psevdónymo)

  1. accusative masculine singular of ψευδώνυμος (psevdónymos)
  2. nominative/accusative/vocative neuter singular of ψευδώνυμος (psevdónymos)

See also

edit

References

edit
  1. ^ ψευδώνυμο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  NODES
see 3