лупа

See also: лупя

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	لۋپا
Cyrillic	лупа
Latin	lupa

Etymology

Borrowed from Russian лу́па (lúpa), from French loupe.

Noun

лупа • (lupa)

1. magnifying glass, magnifier (instrument)

Declension

declension of лупа

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	лупа (lupa)	лупалар (lupalar)
genitive (ілік септік)	лупаның (lupanyñ)	лупалардың (lupalardyñ)
dative (барыс септік)	лупаға (lupağa)	лупаларға (lupalarğa)
accusative (табыс септік)	лупаны (lupany)	лупаларды (lupalardy)
locative (жатыс септік)	лупада (lupada)	лупаларда (lupalarda)
ablative (шығыс септік)	лупадан (lupadan)	лупалардан (lupalardan)
instrumental (көмектес септік)	лупамен (lupamen)	лупалармен (lupalarmen)

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɫupa]

Noun

лупа • (lupa) f

1. magnifying glass

Declension

Declension of лупа

	singular	plural
indefinite	лупа (lupa)	лупи (lupi)
definite unspecified	лупата (lupata)	лупите (lupite)
definite proximal	лупава (lupava)	лупиве (lupive)
definite distal	лупана (lupana)	лупине (lupine)
vocative	лупо (lupo)	лупи (lupi)

Verb

лупа • (lupa) third-singular present, impf (perfective лупне or налупа, diminutive лупка)

1. (transitive, intransitive, frequentative) to knock, bang, pound
2. (transitive, slang) to add (undesirable entities or an excessive amount)
3. (transitive) to give random examples
4. (transitive) to talk nonsense

Conjugation

Conjugation of лупа (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	лупал	—	adjectival participle	лупан
feminine	лупала	—	adverbial participle	лупајќи
neuter	лупало	—	verbal noun	лупање
plural	лупале	—	perfect participle	лупано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	лупам	лупав	—	—
2nd singular	лупаш	лупаше	—	лупај
3rd singular	лупа	лупаше	—	—
1st plural	лупаме	лупавме	—	—
2nd plural	лупате	лупавте	—	лупајте
3rd plural	лупаат	лупаа	—	—
Compound tenses
perfect	сум лупал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам лупано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев лупал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав лупано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал лупано		perfect of има + perfect participle
future	ќе лупам		ќе + present
има-future	ќе имам лупано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе лупав		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав лупано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум лупал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал лупано		future reported of има + perfect participle
conditional	би лупал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал лупано		conditional of има + perfect participle

References

• “лупа” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu
• “лупа” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu

Russian

лупа

Etymology

From French loupe.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɫupə]

• Audio:

  (file)

Noun

лу́па • (lúpa) f inan (genitive лу́пы, nominative plural лу́пы, genitive plural луп)

1. magnifying glass, magnifier (instrument)
2. (mathematics, algebra) loop

Declension

Declension of лу́па (inan fem-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	лу́па lúpa	лу́пы lúpy
genitive	лу́пы lúpy	лу́п lúp
dative	лу́пе lúpe	лу́пам lúpam
accusative	лу́пу lúpu	лу́пы lúpy
instrumental	лу́пой, лу́пою lúpoj, lúpoju	лу́пами lúpami
prepositional	лу́пе lúpe	лу́пах lúpax

Related terms

• стереолу́па (stereolúpa), диалупа (dialupa)