орон

Buryat

Etymology

From Proto-Mongolic *orun, compare Mongolian ор (or), Kalmyk орн (orn).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.rɔn/, [ɔ.rɜ̟ɴ̟]
• Hyphenation: о‧рон

Noun

орон • (oron) (^??? please provide spelling!)

1. bed

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Evenki

Etymology

From Proto-Tungusic *oran, compare Even оран (oran).

Noun

орон • (oron)

1. deer

Mongolian

Mongolian	Cyrillic
ᠣᠷᠤᠨ (orun)	орон (oron)

Etymology

From Proto-Mongolic *oran, a borrowing from Proto-Turkic *orun. Originally the same word as ор (or), only with the unstable n generalized to all cases.

Compare Dongxiang oron, Kazakh орын (oryn).

Pronunciation

• (Ulaanbaatar) IPA^(key): /ɔrəŋ/, [ˈɔ̙ɾɞ̙ɴ]

Noun

орон • (oron) (definite plural орнууд); (regular declension)

1. place
2. country, territory
3. home, dwelling, apartment
4. station, office, position
5. role, purpose, stead

   миний оронд

   minii orond

   instead of me

6. institution, center
7. digit (numeral)
8. (obsolete, grammar) case
9. (algebra, physics) field

Declension

Declension of орон (о-harmonic regular ууд-pl) 

attributive	орон oron
	singular / indefinite	definite plural
nominative	орон oron	орнууд ornuud
genitive	орны orny	орнуудын ornuudyn
accusative	орныг ornyg	орнуудыг ornuudyg
dative-locative	оронд orond	орнуудад ornuudad
ablative	орноос ornoos	орнуудаас ornuudaas
instrumental	орноор ornoor	орнуудаар ornuudaar
comitative	оронтой orontoj	орнуудтай ornuudtaj
privative	оронгүй orongüj	орнуудгүй ornuudgüj
directive	орон руу oron ruu	орнууд руу ornuud ruu

Reflexive possessive forms 

	singular / indefinite	definite plural
nominative	орноо ornoo	орнуудаа ornuudaa
genitive	орныхоо ornyxoo	орнуудынхаа ornuudynxaa
accusative	орныгоо ornygoo	орнуудыгаа ornuudygaa
dative-locative	орондоо orondoo	орнууддаа ornuuddaa
ablative	орноосоо ornoosoo	орнуудаасаа ornuudaasaa
instrumental	орноороо ornooroo	орнуудаараа ornuudaaraa
comitative	оронтойгоо orontojgoo	орнуудтайгаа ornuudtajgaa
privative	оронгүйгээ orongüjgee	орнуудгүйгээ ornuudgüjgee
directive	орон руугаа oron ruugaa	орнууд руугаа ornuud ruugaa

independent genitive	singular / indefinite	definite plural
singular possession	орных ornyx	орнуудынх ornuudynx
collective possession	орныхон ornyxon	орнуудынхан ornuudynxan

Synonyms

• (place, country): газар (gazar), нутаг (nutag), гүрэн (güren)
• (home): гэр (ger), байр (bajr)
• (case): тийн ялгал (tiin jalgal)

Derived terms

• орлох (orlox, “to replace”)
• бурхны орон (burxny oron, “paradise”)
• орон шорон (oron šoron, “prison”)

Nanai

Etymology

From Proto-Tungusic *oran.

Noun

оро̄н (orōn)

1. deer (held as a domestic animal)
2. reindeer

Yakut

Etymology 1

1. From Proto-Turkic *orun (“place”).
2. Possibly re-borrowed through a Mongolic language, compare Mongolian ор (or, “bed”), Bashkir урын (urın, “place; bed”), and Yakut орун (orun, “place”).

Noun

орон • (oron)

1. (furniture) bed

   орону хомуй ― oronu qomuy ― make the bed

Etymology 2

Reflexive of ороо (oroo).

Verb

орон • (oron)

1. (transitive) to pull oneself out (of something, with effort)