тумо

Eastern Mari

Etymology

From Proto-Mari *tumə, from Proto-Uralic *tamme. Cognate with Western Mari тум (tum).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtumo/

Noun

тумо • (tumo)

1. (botany) oak (Quercus)

Declension

Declension of тумо
	singular	plural
nominative	тумо (tumo)	тумо-влак (tumo-vlak)
accusative	тумым (tumym)	тумо-влакым (tumo-vlakym)
genitive	тумын (tumyn)	тумо-влакын (tumo-vlakyn)
dative	тумылан (tumylan)	тумо-влаклан (tumo-vlaklan)
comitative	тумыге (tumyge)	тумо-влакге (tumo-vlakge)
comparative	тумыла (tumyla)	тумо-влакла (tumo-vlakla)
inessive	тумышто (tumyšto)	тумо-влакыште (tumo-vlakyšte)
illative (short)	тумыш (tumyš)	тумо-влакыш (tumo-vlakyš)
illative (long)	тумышко (tumyško)	тумо-влакышке (tumo-vlakyške)
lative	тумеш (tumeš)	тумо-влакеш (tumo-vlakeš)

Possessed forms of тумо
	singular	plural
1st person	тумым (tumym)	тумына (tumyna)
2nd person	тумыт (tumyt)	тумыда (tumyda)
3rd person	тумыжо (tumyžo)	тумышт (tumyšt)

References

• J. Bradley et al. (2023) “тумо”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna