һөйәк

Bashkir

Һөйәк

Өрөк һөйәктәре.
Apricot stones.

Etymology

From Proto-Turkic *siŋök (“bone”).

list of cognates

Old Turkic sӧŋük (“bone”), Kazakh сүйек (süiek), Karakalpak su'yek, Nogai суьек (süyek), Karachay-Balkar, Kumyk сюек (süyek), Kyrgyz сүйөк (süyök), сөөк (söök), Southern Altai, Shor, Khakas сӧӧк, Tuvan сөөк (söök), Uzbek suyak, Uyghur سۆڭەك (sö'ngek), Turkmen süňk, süýek, Azerbaijani sümük, Yakut уҥуох (uñuoq), Dolgan оӈуок (oñuok), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [hʏ̞.ˈjæk]
• Hyphenation: һө‧йәк

Noun

һөйәк • (höyək)

1. bone

   Муйнаҡ, ауыҙына һөйәк ҡабып, күперҙән үтеп бара ине.

   Muynaq, awıźına höyək qabıp, küperźən ütep bara ine.

   Muynaq (the dog's name) was passing a bridge with a bone in its mouth.

2. (figurative) a person's remains

   Шунда ята батырҙың һөйәге.

   Şunda yata batırźıñ höyəge.

   The hero's remains lie there.

3. (botany) stone, (US) kernel; the central part of some fruit

Declension

Declension of һөйәк (höyək)

	singular	plural
absolute	һөйәк (höyək)	һөйәктәр (höyəktər)
definite genitive	һөйәктең (höyəkteñ)	һөйәктәрҙең (höyəktərźeñ)
dative	һөйәккә (höyəkkə)	һөйәктәргә (höyəktərgə)
definite accusative	һөйәкте (höyəkte)	һөйәктәрҙе (höyəktərźe)
locative	һөйәктә (höyəktə)	һөйәктәрҙә (höyəktərźə)
ablative	һөйәктән (höyəktən)	һөйәктәрҙән (höyəktərźən)