فران

Arabic

Etymology

Occupational noun denominal from فُرْن (furn, “furnace”).

Pronunciation

• IPA^(key): /far.raːn/

Noun

فَرَّان • (farrān) m (plural فَرَّانُون (farrānūn), feminine فَرَّانَة (farrāna))

1. (dialect) baker
2. oven owner

Declension

Declension of noun فَرَّان (farrān)

Singular	Masculine			Feminine
	basic singular triptote			singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَرَّان farrān	الْفَرَّان al-farrān	فَرَّان farrān	فَرَّانَة farrāna	الْفَرَّانَة al-farrāna	فَرَّانَة farrānat
Nominative	فَرَّانٌ farrānun	الْفَرَّانُ al-farrānu	فَرَّانُ farrānu	فَرَّانَةٌ farrānatun	الْفَرَّانَةُ al-farrānatu	فَرَّانَةُ farrānatu
Accusative	فَرَّانًا farrānan	الْفَرَّانَ al-farrāna	فَرَّانَ farrāna	فَرَّانَةً farrānatan	الْفَرَّانَةَ al-farrānata	فَرَّانَةَ farrānata
Genitive	فَرَّانٍ farrānin	الْفَرَّانِ al-farrāni	فَرَّانِ farrāni	فَرَّانَةٍ farrānatin	الْفَرَّانَةِ al-farrānati	فَرَّانَةِ farrānati
Dual	Masculine			Feminine
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَرَّانَيْن farrānayn	الْفَرَّانَيْن al-farrānayn	فَرَّانَيْ farrānay	فَرَّانَتَيْن farrānatayn	الْفَرَّانَتَيْن al-farrānatayn	فَرَّانَتَيْ farrānatay
Nominative	فَرَّانَانِ farrānāni	الْفَرَّانَانِ al-farrānāni	فَرَّانَا farrānā	فَرَّانَتَانِ farrānatāni	الْفَرَّانَتَانِ al-farrānatāni	فَرَّانَتَا farrānatā
Accusative	فَرَّانَيْنِ farrānayni	الْفَرَّانَيْنِ al-farrānayni	فَرَّانَيْ farrānay	فَرَّانَتَيْنِ farrānatayni	الْفَرَّانَتَيْنِ al-farrānatayni	فَرَّانَتَيْ farrānatay
Genitive	فَرَّانَيْنِ farrānayni	الْفَرَّانَيْنِ al-farrānayni	فَرَّانَيْ farrānay	فَرَّانَتَيْنِ farrānatayni	الْفَرَّانَتَيْنِ al-farrānatayni	فَرَّانَتَيْ farrānatay
Plural	Masculine			Feminine
	sound masculine plural			sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَرَّانِين farrānīn	الْفَرَّانِين al-farrānīn	فَرَّانِي farrānī	فَرَّانَات farrānāt	الْفَرَّانَات al-farrānāt	فَرَّانَات farrānāt
Nominative	فَرَّانُونَ farrānūna	الْفَرَّانُونَ al-farrānūna	فَرَّانُو farrānū	فَرَّانَاتٌ farrānātun	الْفَرَّانَاتُ al-farrānātu	فَرَّانَاتُ farrānātu
Accusative	فَرَّانِينَ farrānīna	الْفَرَّانِينَ al-farrānīna	فَرَّانِي farrānī	فَرَّانَاتٍ farrānātin	الْفَرَّانَاتِ al-farrānāti	فَرَّانَاتِ farrānāti
Genitive	فَرَّانِينَ farrānīna	الْفَرَّانِينَ al-farrānīna	فَرَّانِي farrānī	فَرَّانَاتٍ farrānātin	الْفَرَّانَاتِ al-farrānāti	فَرَّانَاتِ farrānāti

Descendants

• Moroccan Arabic: فران (farrān)

References

• Lane, Edward William (1863) “فران”, in Arabic-English Lexicon‎^[1], London: Williams & Norgate, page 2389

Moroccan Arabic

Etymology 1

From Arabic فَرَّان (farrān).

Pronunciation

• IPA^(key): /far.raːn/

Noun

فران • (farrān) m (plural فرارن (frārin))

1. oven

   Synonym: فورنو (fūrnu)

2. bakery

Etymology 2

فران

From French frein.

Pronunciation

• IPA^(key): /fraːn/

Noun

فران • (frān) m (plural فرانات (frānāt))

1. brake

Derived terms

• فرانى (frāna)