فرش

See also: فرس, قرش, and ف ر س

Arabic

Etymology 1

Root
ف ر ش (f r š)
8 terms

Noun

فَرْش • (farš) m (plural فُرُوش (furūš))

1. verbal noun of فَرَشَ (faraša) (form I)
2. carpet, rug
3. sheet, mattress, bedding
4. upholstery
5. furniture
6. (obsolete) a plain and soft tract of land

Declension

Declension of noun فَرْش (farš)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَرْش farš	الْفَرْش al-farš	فَرْش farš
Nominative	فَرْشٌ faršun	الْفَرْشُ al-faršu	فَرْشُ faršu
Accusative	فَرْشًا faršan	الْفَرْشَ al-farša	فَرْشَ farša
Genitive	فَرْشٍ faršin	الْفَرْشِ al-farši	فَرْشِ farši
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَرْشَيْن faršayn	الْفَرْشَيْن al-faršayn	فَرْشَيْ faršay
Nominative	فَرْشَانِ faršāni	الْفَرْشَانِ al-faršāni	فَرْشَا faršā
Accusative	فَرْشَيْنِ faršayni	الْفَرْشَيْنِ al-faršayni	فَرْشَيْ faršay
Genitive	فَرْشَيْنِ faršayni	الْفَرْشَيْنِ al-faršayni	فَرْشَيْ faršay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فُرُوش furūš	الْفُرُوش al-furūš	فُرُوش furūš
Nominative	فُرُوشٌ furūšun	الْفُرُوشُ al-furūšu	فُرُوشُ furūšu
Accusative	فُرُوشًا furūšan	الْفُرُوشَ al-furūša	فُرُوشَ furūša
Genitive	فُرُوشٍ furūšin	الْفُرُوشِ al-furūši	فُرُوشِ furūši

Descendants

• → Persian: فرش (farš)
  • → Hindustani:

    Urdu: فَرْش (farś)

    Hindi: फ़र्श (farś)

  • → Punjabi:

    Gurmukhi script: ਫ਼ਰਸ਼ (faraś)

    Shahmukhi script: فَرْش (farś)

Verb

فَرَشَ • (faraša) I (non-past يَفْرُشُ (yafrušu), verbal noun فَرْش (farš) or فِرَاش (firāš))

1. (transitive) to spread

Conjugation

    Conjugation of فَرَشَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns فَرْش, فِرَاش)

verbal noun الْمَصْدَر						فَرْش, فِرَاش farš, firāš
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَارِش fāriš
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَفْرُوش mafrūš
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَرَشْتُ faraštu	فَرَشْتَ farašta	فَرَشَ faraša		فَرَشْتُمَا faraštumā	فَرَشَا farašā		فَرَشْنَا farašnā	فَرَشْتُمْ faraštum	فَرَشُوا farašū
	f		فَرَشْتِ farašti	فَرَشَتْ farašat			فَرَشَتَا farašatā			فَرَشْتُنَّ faraštunna	فَرَشْنَ farašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَفْرُشُ ʔafrušu	تَفْرُشُ tafrušu	يَفْرُشُ yafrušu		تَفْرُشَانِ tafrušāni	يَفْرُشَانِ yafrušāni		نَفْرُشُ nafrušu	تَفْرُشُونَ tafrušūna	يَفْرُشُونَ yafrušūna
	f		تَفْرُشِينَ tafrušīna	تَفْرُشُ tafrušu			تَفْرُشَانِ tafrušāni			تَفْرُشْنَ tafrušna	يَفْرُشْنَ yafrušna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْرُشَ ʔafruša	تَفْرُشَ tafruša	يَفْرُشَ yafruša		تَفْرُشَا tafrušā	يَفْرُشَا yafrušā		نَفْرُشَ nafruša	تَفْرُشُوا tafrušū	يَفْرُشُوا yafrušū
	f		تَفْرُشِي tafrušī	تَفْرُشَ tafruša			تَفْرُشَا tafrušā			تَفْرُشْنَ tafrušna	يَفْرُشْنَ yafrušna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْرُشْ ʔafruš	تَفْرُشْ tafruš	يَفْرُشْ yafruš		تَفْرُشَا tafrušā	يَفْرُشَا yafrušā		نَفْرُشْ nafruš	تَفْرُشُوا tafrušū	يَفْرُشُوا yafrušū
	f		تَفْرُشِي tafrušī	تَفْرُشْ tafruš			تَفْرُشَا tafrušā			تَفْرُشْنَ tafrušna	يَفْرُشْنَ yafrušna
imperative الْأَمْر	m		اُفْرُشْ ufruš			اُفْرُشَا ufrušā				اُفْرُشُوا ufrušū
	f		اُفْرُشِي ufrušī							اُفْرُشْنَ ufrušna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُرِشْتُ furištu	فُرِشْتَ furišta	فُرِشَ furiša		فُرِشْتُمَا furištumā	فُرِشَا furišā		فُرِشْنَا furišnā	فُرِشْتُمْ furištum	فُرِشُوا furišū
	f		فُرِشْتِ furišti	فُرِشَتْ furišat			فُرِشَتَا furišatā			فُرِشْتُنَّ furištunna	فُرِشْنَ furišna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفْرَشُ ʔufrašu	تُفْرَشُ tufrašu	يُفْرَشُ yufrašu		تُفْرَشَانِ tufrašāni	يُفْرَشَانِ yufrašāni		نُفْرَشُ nufrašu	تُفْرَشُونَ tufrašūna	يُفْرَشُونَ yufrašūna
	f		تُفْرَشِينَ tufrašīna	تُفْرَشُ tufrašu			تُفْرَشَانِ tufrašāni			تُفْرَشْنَ tufrašna	يُفْرَشْنَ yufrašna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفْرَشَ ʔufraša	تُفْرَشَ tufraša	يُفْرَشَ yufraša		تُفْرَشَا tufrašā	يُفْرَشَا yufrašā		نُفْرَشَ nufraša	تُفْرَشُوا tufrašū	يُفْرَشُوا yufrašū
	f		تُفْرَشِي tufrašī	تُفْرَشَ tufraša			تُفْرَشَا tufrašā			تُفْرَشْنَ tufrašna	يُفْرَشْنَ yufrašna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفْرَشْ ʔufraš	تُفْرَشْ tufraš	يُفْرَشْ yufraš		تُفْرَشَا tufrašā	يُفْرَشَا yufrašā		نُفْرَشْ nufraš	تُفْرَشُوا tufrašū	يُفْرَشُوا yufrašū
	f		تُفْرَشِي tufrašī	تُفْرَشْ tufraš			تُفْرَشَا tufrašā			تُفْرَشْنَ tufrašna	يُفْرَشْنَ yufrašna

Verb

فَرَشَ • (faraša) I (non-past يَفْرُشُ (yafrušu) or يَفْرِشُ (yafrišu), verbal noun فَرْش (farš))

1. to pave

Conjugation

    Conjugation of فَرَشَ (I, sound, a ~ u/i, full passive, verbal noun فَرْش)

verbal noun الْمَصْدَر						فَرْش farš
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَارِش fāriš
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَفْرُوش mafrūš
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَرَشْتُ faraštu	فَرَشْتَ farašta	فَرَشَ faraša		فَرَشْتُمَا faraštumā	فَرَشَا farašā		فَرَشْنَا farašnā	فَرَشْتُمْ faraštum	فَرَشُوا farašū
	f		فَرَشْتِ farašti	فَرَشَتْ farašat			فَرَشَتَا farašatā			فَرَشْتُنَّ faraštunna	فَرَشْنَ farašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَفْرُشُ, أَفْرِشُ ʔafrušu, ʔafrišu	تَفْرُشُ, تَفْرِشُ tafrušu, tafrišu	يَفْرُشُ, يَفْرِشُ yafrušu, yafrišu		تَفْرُشَانِ, تَفْرِشَانِ tafrušāni, tafrišāni	يَفْرُشَانِ, يَفْرِشَانِ yafrušāni, yafrišāni		نَفْرُشُ, نَفْرِشُ nafrušu, nafrišu	تَفْرُشُونَ, تَفْرِشُونَ tafrušūna, tafrišūna	يَفْرُشُونَ, يَفْرِشُونَ yafrušūna, yafrišūna
	f		تَفْرُشِينَ, تَفْرِشِينَ tafrušīna, tafrišīna	تَفْرُشُ, تَفْرِشُ tafrušu, tafrišu			تَفْرُشَانِ, تَفْرِشَانِ tafrušāni, tafrišāni			تَفْرُشْنَ, تَفْرِشْنَ tafrušna, tafrišna	يَفْرُشْنَ, يَفْرِشْنَ yafrušna, yafrišna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْرُشَ, أَفْرِشَ ʔafruša, ʔafriša	تَفْرُشَ, تَفْرِشَ tafruša, tafriša	يَفْرُشَ, يَفْرِشَ yafruša, yafriša		تَفْرُشَا, تَفْرِشَا tafrušā, tafrišā	يَفْرُشَا, يَفْرِشَا yafrušā, yafrišā		نَفْرُشَ, نَفْرِشَ nafruša, nafriša	تَفْرُشُوا, تَفْرِشُوا tafrušū, tafrišū	يَفْرُشُوا, يَفْرِشُوا yafrušū, yafrišū
	f		تَفْرُشِي, تَفْرِشِي tafrušī, tafrišī	تَفْرُشَ, تَفْرِشَ tafruša, tafriša			تَفْرُشَا, تَفْرِشَا tafrušā, tafrišā			تَفْرُشْنَ, تَفْرِشْنَ tafrušna, tafrišna	يَفْرُشْنَ, يَفْرِشْنَ yafrušna, yafrišna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْرُشْ, أَفْرِشْ ʔafruš, ʔafriš	تَفْرُشْ, تَفْرِشْ tafruš, tafriš	يَفْرُشْ, يَفْرِشْ yafruš, yafriš		تَفْرُشَا, تَفْرِشَا tafrušā, tafrišā	يَفْرُشَا, يَفْرِشَا yafrušā, yafrišā		نَفْرُشْ, نَفْرِشْ nafruš, nafriš	تَفْرُشُوا, تَفْرِشُوا tafrušū, tafrišū	يَفْرُشُوا, يَفْرِشُوا yafrušū, yafrišū
	f		تَفْرُشِي, تَفْرِشِي tafrušī, tafrišī	تَفْرُشْ, تَفْرِشْ tafruš, tafriš			تَفْرُشَا, تَفْرِشَا tafrušā, tafrišā			تَفْرُشْنَ, تَفْرِشْنَ tafrušna, tafrišna	يَفْرُشْنَ, يَفْرِشْنَ yafrušna, yafrišna
imperative الْأَمْر	m		اُفْرُشْ, اِفْرِشْ ufruš, ifriš			اُفْرُشَا, اِفْرِشَا ufrušā, ifrišā				اُفْرُشُوا, اِفْرِشُوا ufrušū, ifrišū
	f		اُفْرُشِي, اِفْرِشِي ufrušī, ifrišī							اُفْرُشْنَ, اِفْرِشْنَ ufrušna, ifrišna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُرِشْتُ furištu	فُرِشْتَ furišta	فُرِشَ furiša		فُرِشْتُمَا furištumā	فُرِشَا furišā		فُرِشْنَا furišnā	فُرِشْتُمْ furištum	فُرِشُوا furišū
	f		فُرِشْتِ furišti	فُرِشَتْ furišat			فُرِشَتَا furišatā			فُرِشْتُنَّ furištunna	فُرِشْنَ furišna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفْرَشُ ʔufrašu	تُفْرَشُ tufrašu	يُفْرَشُ yufrašu		تُفْرَشَانِ tufrašāni	يُفْرَشَانِ yufrašāni		نُفْرَشُ nufrašu	تُفْرَشُونَ tufrašūna	يُفْرَشُونَ yufrašūna
	f		تُفْرَشِينَ tufrašīna	تُفْرَشُ tufrašu			تُفْرَشَانِ tufrašāni			تُفْرَشْنَ tufrašna	يُفْرَشْنَ yufrašna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفْرَشَ ʔufraša	تُفْرَشَ tufraša	يُفْرَشَ yufraša		تُفْرَشَا tufrašā	يُفْرَشَا yufrašā		نُفْرَشَ nufraša	تُفْرَشُوا tufrašū	يُفْرَشُوا yufrašū
	f		تُفْرَشِي tufrašī	تُفْرَشَ tufraša			تُفْرَشَا tufrašā			تُفْرَشْنَ tufrašna	يُفْرَشْنَ yufrašna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفْرَشْ ʔufraš	تُفْرَشْ tufraš	يُفْرَشْ yufraš		تُفْرَشَا tufrašā	يُفْرَشَا yufrašā		نُفْرَشْ nufraš	تُفْرَشُوا tufrašū	يُفْرَشُوا yufrašū
	f		تُفْرَشِي tufrašī	تُفْرَشْ tufraš			تُفْرَشَا tufrašā			تُفْرَشْنَ tufrašna	يُفْرَشْنَ yufrašna

Etymology 2

Denominal verb of فُرْشَة (furša).

Verb

فَرَّشَ • (farraša) II (non-past يُفَرِّشُ (yufarrišu), verbal noun تَفْرِيش (tafrīš))

1. to brush

Conjugation

    Conjugation of فَرَّشَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْرِيش)

verbal noun الْمَصْدَر						تَفْرِيش tafrīš
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُفَرِّش mufarriš
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُفَرَّش mufarraš
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَرَّشْتُ farraštu	فَرَّشْتَ farrašta	فَرَّشَ farraša		فَرَّشْتُمَا farraštumā	فَرَّشَا farrašā		فَرَّشْنَا farrašnā	فَرَّشْتُمْ farraštum	فَرَّشُوا farrašū
	f		فَرَّشْتِ farrašti	فَرَّشَتْ farrašat			فَرَّشَتَا farrašatā			فَرَّشْتُنَّ farraštunna	فَرَّشْنَ farrašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَرِّشُ ʔufarrišu	تُفَرِّشُ tufarrišu	يُفَرِّشُ yufarrišu		تُفَرِّشَانِ tufarrišāni	يُفَرِّشَانِ yufarrišāni		نُفَرِّشُ nufarrišu	تُفَرِّشُونَ tufarrišūna	يُفَرِّشُونَ yufarrišūna
	f		تُفَرِّشِينَ tufarrišīna	تُفَرِّشُ tufarrišu			تُفَرِّشَانِ tufarrišāni			تُفَرِّشْنَ tufarrišna	يُفَرِّشْنَ yufarrišna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَرِّشَ ʔufarriša	تُفَرِّشَ tufarriša	يُفَرِّشَ yufarriša		تُفَرِّشَا tufarrišā	يُفَرِّشَا yufarrišā		نُفَرِّشَ nufarriša	تُفَرِّشُوا tufarrišū	يُفَرِّشُوا yufarrišū
	f		تُفَرِّشِي tufarrišī	تُفَرِّشَ tufarriša			تُفَرِّشَا tufarrišā			تُفَرِّشْنَ tufarrišna	يُفَرِّشْنَ yufarrišna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَرِّشْ ʔufarriš	تُفَرِّشْ tufarriš	يُفَرِّشْ yufarriš		تُفَرِّشَا tufarrišā	يُفَرِّشَا yufarrišā		نُفَرِّشْ nufarriš	تُفَرِّشُوا tufarrišū	يُفَرِّشُوا yufarrišū
	f		تُفَرِّشِي tufarrišī	تُفَرِّشْ tufarriš			تُفَرِّشَا tufarrišā			تُفَرِّشْنَ tufarrišna	يُفَرِّشْنَ yufarrišna
imperative الْأَمْر	m		فَرِّشْ farriš			فَرِّشَا farrišā				فَرِّشُوا farrišū
	f		فَرِّشِي farrišī							فَرِّشْنَ farrišna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُرِّشْتُ furrištu	فُرِّشْتَ furrišta	فُرِّشَ furriša		فُرِّشْتُمَا furrištumā	فُرِّشَا furrišā		فُرِّشْنَا furrišnā	فُرِّشْتُمْ furrištum	فُرِّشُوا furrišū
	f		فُرِّشْتِ furrišti	فُرِّشَتْ furrišat			فُرِّشَتَا furrišatā			فُرِّشْتُنَّ furrištunna	فُرِّشْنَ furrišna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَرَّشُ ʔufarrašu	تُفَرَّشُ tufarrašu	يُفَرَّشُ yufarrašu		تُفَرَّشَانِ tufarrašāni	يُفَرَّشَانِ yufarrašāni		نُفَرَّشُ nufarrašu	تُفَرَّشُونَ tufarrašūna	يُفَرَّشُونَ yufarrašūna
	f		تُفَرَّشِينَ tufarrašīna	تُفَرَّشُ tufarrašu			تُفَرَّشَانِ tufarrašāni			تُفَرَّشْنَ tufarrašna	يُفَرَّشْنَ yufarrašna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَرَّشَ ʔufarraša	تُفَرَّشَ tufarraša	يُفَرَّشَ yufarraša		تُفَرَّشَا tufarrašā	يُفَرَّشَا yufarrašā		نُفَرَّشَ nufarraša	تُفَرَّشُوا tufarrašū	يُفَرَّشُوا yufarrašū
	f		تُفَرَّشِي tufarrašī	تُفَرَّشَ tufarraša			تُفَرَّشَا tufarrašā			تُفَرَّشْنَ tufarrašna	يُفَرَّشْنَ yufarrašna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَرَّشْ ʔufarraš	تُفَرَّشْ tufarraš	يُفَرَّشْ yufarraš		تُفَرَّشَا tufarrašā	يُفَرَّشَا yufarrašā		نُفَرَّشْ nufarraš	تُفَرَّشُوا tufarrašū	يُفَرَّشُوا yufarrašū
	f		تُفَرَّشِي tufarrašī	تُفَرَّشْ tufarraš			تُفَرَّشَا tufarrašā			تُفَرَّشْنَ tufarrašna	يُفَرَّشْنَ yufarrašna

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

فُرُش • (furuš) m pl

1. plural of فِرَاش (firāš)

Etymology 4

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

فُرَش • (furaš) f pl

1. plural of فُرْشَة (furša)

References

• Lane, Edward William (1863) “فرش”, in Arabic-English Lexicon‎^[1], London: Williams & Norgate, page 2369
• Wehr, Hans (1979) “فرش”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 825
• Баранов, Х. К. (2011) “فرش”, in Большой арабско-русский словарь (Bolʹšoj arabsko-russkij slovarʹ), 11th edition, Москва: Живой язык, →ISBN

Hijazi Arabic

Root
ف ر ش
2 terms

Etymology 1

From Arabic فَرَشَ (faraša).

Pronunciation

• IPA^(key): /fa.raʃ/

Verb

فَرَش • (faraš) I (non-past يِفْرُش (yifruš))

1. to furnish

   Synonym: أَثَّث (ʔaṯṯaṯ)

Conjugation

Conjugation of فرش (faraš)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	فرشت (farašt)	فرشت (farašt)	فرش (faraš)		فرشنا (farašna)	فرشتوا (faraštu)	فرشوا (farašu)
	f		فرشتي (farašti)	فرشت (farašat)
non-past	m	أفرش (ʔafruš)	تفرش (tifruš)	يفرش (yifruš)		نفرش (nifruš)	تفرشوا (tifrušu)	يفرشوا (yifrušu)
	f		تفرشي (tifruši)	تفرش (tifruš)
imperative	m		افرش (afruš)				افرشوا (afrušu)
	f		افرشي (afruši)

Etymology 2

From Arabic فَرَّشَ (farraša).

Pronunciation

• IPA^(key): /far.raʃ/

Verb

فَرَّش • (farraš) II (non-past يِفَرِّش (yifarriš))

1. to brush, to brush one's teeth

Conjugation

Conjugation of فرش (farraš)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	فرشت (farrašt)	فرشت (farrašt)	فرش (farraš)		فرشنا (farrašna)	فرشتوا (farraštu)	فرشوا (farrašu)
	f		فرشتي (farrašti)	فرشت (farrašat)
non-past	m	أفرش (ʔafarriš)	تفرش (tifarriš)	يفرش (yifarriš)		نفرش (nifarriš)	تفرشوا (tifarrišu)	يفرشوا (yifarrišu)
	f		تفرشي (tifarriši)	تفرش (tifarriš)
imperative	m		فرش (farriš)				فرشوا (farrišu)
	f		فرشي (farriši)

Etymology 3

From Arabic فَرْشْ (farš).

Pronunciation

• IPA^(key): /farʃ/

Noun

فرش • (farš) m

1. furniture

Etymology 4

Pronunciation

• IPA^(key): /fu.raʃ/

Noun

فُرَش • (furaš) pl

1. plural of فُرْشة (furša)

Moroccan Arabic

Etymology

Root
ف ر ش
1 term

From Arabic فَرَّشَ (farraša).

Pronunciation

• IPA^(key): /far.raʃ/

Verb

فرش • (farraš) II (non-past يفرش (yfarraš))

1. to furnish

   Synonym: أتت (ʔattat)

Conjugation

Conjugation of فرش
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	فرّشت (farrašt)	فرّشتي (farrašti)	فرّش (farraš)		فرّشنا (farrašna)	فرّشتوا (farraštu)	فرّشوا (farršu)
	f			فرّشت (farršāt)
non-past	m	نفرّش (nfarraš)	تفرّش (tfarraš)	يفرّش (yfarraš)		نفرّشوا (nfarršu)	تفرّشوا (tfarršu)	يفرّشوا (yfarršu)
	f		تفرّشي (tfarrši)	تفرّش (tfarraš)
imperative	m		فرّش (farraš)				فرّشوا (farršu)
	f		فرّشي (farrši)

Pashto

Noun

فرش • (transliteration needed)

1. carpet

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic فَرْش (farš, “carpet, rug”).

Pronunciation

• Audio (Iran):

  (file)

Noun

فرش • (farš)

1. carpet

   Synonym: قالی (qâli)

2. carpeting
3. rug

Descendants

• → Hindustani:

  Urdu: فَرْش (farś)

  Hindi: फ़र्श (farś)

• → Punjabi:

  Gurmukhi script: ਫ਼ਰਸ਼ (faraś)

  Shahmukhi script: فَرْش (farś)

Punjabi

Etymology

Borrowed from Classical Persian فرش (farš), from Arabic فَرْش (farš, “carpet, rug”). Cognate to Urdu فرش (farś).

Noun

فرش • (faraś) m (Gurmukhi spelling ਫ਼ਰਸ਼)

1. floor

Declension

This noun needs an inflection-table template.

South Levantine Arabic

Root
ف ر ش
7 terms

Etymology

From Arabic فَرَشَ (faraša).

Pronunciation

• IPA^(key): /fa.raʃ/, [ˈfa.raʃ]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

فرش • (faraš) I (present بفرش (bofroš))

1. to furnish, to spread out, to lay out

   هيّني بنضّف بالشقّة وبفرشها.

   hayyni banaḍḍif biš-šaʔʔa w-bafrošha

   I'm cleaning in the apartment right now and furnishing it.

Conjugation

Conjugation of فرش (faraš)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	فرشت (farašt)	فرشت (farašt)	فرش (faraš)		فرشنا (farašna)	فرشتو (faraštu)	فرشو (farašu)
	f		فرشتي (farašti)	فرشت (faršat)
present	m	بفرش (bafroš)	بتفرش (btofroš)	بفرش (bofroš)		منفرش (mnofroš)	بتفرشو (btofrošu)	بفرشو (bofrošu)
	f		بتفرشي (btofroši)	بتفرش (btofroš)
subjunctive	m	أفرش (ʔafroš)	تفرش (tofroš)	يفرش (yofroš)		نفرش (nofroš)	تفرشو (tofrošu)	يفرشو (yofrošu)
	f		تفرشي (tofroši)	تفرش (tofroš)
imperative	m		افرش (ofroš)				افرشو (ofrošu)
	f		افرشي (ofroši)

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian فرش (farš), from Arabic فَرْش (farš, “carpet, rug”).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /fəɾʃ/

Noun

فَرْش • (farś) m (Hindi spelling फ़र्श)

1. carpet, carpeting, rug
2. floor
3. pavement