अर्भ

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *Hárbʰas, from Proto-Indo-Iranian *Hárbʰas, from Proto-Indo-European *h₃órbʰos (“orphan”). Cognate with Latin orbus (“orphaned”), Ancient Greek ὀρφανός (orphanós, “orphaned”), Old Armenian որբ (orb, “orphan”).

PIE word
*h₃órbʰos

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ́ɾ.bʱɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɐɾ.bʱɐ/

Adjective

अर्भ • (árbha) stem

1. little, small, unimportant

Declension

Masculine a-stem declension of अर्भ (árbha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्भः árbhaḥ	अर्भौ / अर्भा¹ árbhau / árbhā¹	अर्भाः / अर्भासः¹ árbhāḥ / árbhāsaḥ¹
Vocative	अर्भ árbha	अर्भौ / अर्भा¹ árbhau / árbhā¹	अर्भाः / अर्भासः¹ árbhāḥ / árbhāsaḥ¹
Accusative	अर्भम् árbham	अर्भौ / अर्भा¹ árbhau / árbhā¹	अर्भान् árbhān
Instrumental	अर्भेण árbheṇa	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भैः / अर्भेभिः¹ árbhaiḥ / árbhebhiḥ¹
Dative	अर्भाय árbhāya	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भेभ्यः árbhebhyaḥ
Ablative	अर्भात् árbhāt	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भेभ्यः árbhebhyaḥ
Genitive	अर्भस्य árbhasya	अर्भयोः árbhayoḥ	अर्भाणाम् árbhāṇām
Locative	अर्भे árbhe	अर्भयोः árbhayoḥ	अर्भेषु árbheṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of अर्भा (árbhā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्भा árbhā	अर्भे árbhe	अर्भाः árbhāḥ
Vocative	अर्भे árbhe	अर्भे árbhe	अर्भाः árbhāḥ
Accusative	अर्भाम् árbhām	अर्भे árbhe	अर्भाः árbhāḥ
Instrumental	अर्भया / अर्भा¹ árbhayā / árbhā¹	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भाभिः árbhābhiḥ
Dative	अर्भायै árbhāyai	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भाभ्यः árbhābhyaḥ
Ablative	अर्भायाः / अर्भायै² árbhāyāḥ / árbhāyai²	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भाभ्यः árbhābhyaḥ
Genitive	अर्भायाः / अर्भायै² árbhāyāḥ / árbhāyai²	अर्भयोः árbhayoḥ	अर्भाणाम् árbhāṇām
Locative	अर्भायाम् árbhāyām	अर्भयोः árbhayoḥ	अर्भासु árbhāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of अर्भ (árbha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्भम् árbham	अर्भे árbhe	अर्भाणि / अर्भा¹ árbhāṇi / árbhā¹
Vocative	अर्भ árbha	अर्भे árbhe	अर्भाणि / अर्भा¹ árbhāṇi / árbhā¹
Accusative	अर्भम् árbham	अर्भे árbhe	अर्भाणि / अर्भा¹ árbhāṇi / árbhā¹
Instrumental	अर्भेण árbheṇa	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भैः / अर्भेभिः¹ árbhaiḥ / árbhebhiḥ¹
Dative	अर्भाय árbhāya	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भेभ्यः árbhebhyaḥ
Ablative	अर्भात् árbhāt	अर्भाभ्याम् árbhābhyām	अर्भेभ्यः árbhebhyaḥ
Genitive	अर्भस्य árbhasya	अर्भयोः árbhayoḥ	अर्भाणाम् árbhāṇām
Locative	अर्भे árbhe	अर्भयोः árbhayoḥ	अर्भेषु árbheṣu
Notes	¹Vedic

Noun

अर्भ • (arbhá) stem, m

1. child, boy
2. (in the plural) ruins, rubbish

Declension

Masculine a-stem declension of अर्भ (arbhá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्भः arbháḥ	अर्भौ / अर्भा¹ arbhaú / arbhā́¹	अर्भाः / अर्भासः¹ arbhā́ḥ / arbhā́saḥ¹
Vocative	अर्भ árbha	अर्भौ / अर्भा¹ árbhau / árbhā¹	अर्भाः / अर्भासः¹ árbhāḥ / árbhāsaḥ¹
Accusative	अर्भम् arbhám	अर्भौ / अर्भा¹ arbhaú / arbhā́¹	अर्भान् arbhā́n
Instrumental	अर्भेण arbhéṇa	अर्भाभ्याम् arbhā́bhyām	अर्भैः / अर्भेभिः¹ arbhaíḥ / arbhébhiḥ¹
Dative	अर्भाय arbhā́ya	अर्भाभ्याम् arbhā́bhyām	अर्भेभ्यः arbhébhyaḥ
Ablative	अर्भात् arbhā́t	अर्भाभ्याम् arbhā́bhyām	अर्भेभ्यः arbhébhyaḥ
Genitive	अर्भस्य arbhásya	अर्भयोः arbháyoḥ	अर्भाणाम् arbhā́ṇām
Locative	अर्भे arbhé	अर्भयोः arbháyoḥ	अर्भेषु arbhéṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• अर्भक (árbhaka, “rascal, fool”)
• अर्भग (árbhaga, “youthful”)