ตีน

See also: ตื่น, ตุ่น, ต้น, and ตื้น

Thai

Etymology

From Proto-Tai *tiːnᴬ (“foot”). Cognate with Tai Nüa ᥖᥤᥢ (tin), Lao ຕີນ (tīn), Northern Thai ᨲᩦ᩠ᨶ, Lü ᦎᦲᧃ (ṫiin), Shan တိၼ် (tǐn), Tai Dam ꪔꪲꪙ, Ahom 𑜄𑜢𑜃𑜫 (tin), Bouyei dinl, Zhuang din.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		ตีน t ī n
Romanization	Paiboon	dtiin
	Royal Institute	tin
(standard) IPA(key)		/tiːn˧/(R)

Noun

ตีน • (dtiin)

1. (anatomy, of an animal, vulgar and offensive if applied to a human being) (classifer ข้าง for a single one or คู่ for a pair) foot.
2. (sometimes considered vulgar and offensive) lowest or supporting part: foot, base, pedestal, etc.

Synonyms

• เท้า (táao)
• บาท (bàat)

 

Derived terms

• แกว่งตีนหาเสี้ยน
• ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ (gài-hěn-dtiin-nguu-nguu-hěn-nom-gài)
• ขยุ้มตีนหมา
• ขวดตีนช้าง
• ข้างตีน
• ขี้ตีน
• เขียนด้วยมือลบด้วยตีน
• งอมืองอตีน
• ตีนกบ (dtiin-gòp)
• ตีนกา (dtiin-gaa)
• ตีนครุ
• ตีนคู้
• ตีนจก
• ตีนตะขาบ
• ตีนตุ๊กแก
• ตีนเต่า
• ตีนถีบปากกัด
• ตีนเท่าฝาหอย
• ตีนเทียน
• ตีนนก
• ตีนเป็ด
• ตีนเป็ดทะเล
• ตีนเปล่า
• ตีนผม
• ตีนผี
• ตีนแรด
• ตีนโรงตีนศาล
• ตีนเหยียด
• ปลายตีน
• ปากกัดตีนถีบ
• ฝ่าตีน
• ฝีตีน
• มืออ่อนตีนอ่อน
• รอยตีน
• ส้นตีน (sôn-dtiin)
• หัวเด็ดตีนขาด
• หัวนอนปลายตีน
• หัวแม่ตีน