ἐκπέμπω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-) +‎ πέμπω (pémpō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.pém.pɔː/ → /ekˈpem.po/ → /ekˈpem.bo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.pém.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ekˈpem.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ekˈpem.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ekˈpem.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ekˈpem.bo/

Verb

ἐκπέμπω • (ekpémpō)

1. to send out, send forth

Conjugation

   Present: ἐκπέμπω, ἐκπέμπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκπέμπω	ἐκπέμπεις	ἐκπέμπει	ἐκπέμπετον	ἐκπέμπετον	ἐκπέμπομεν	ἐκπέμπετε	ἐκπέμπουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκπέμπω	ἐκπέμπῃς	ἐκπέμπῃ	ἐκπέμπητον	ἐκπέμπητον	ἐκπέμπωμεν	ἐκπέμπητε	ἐκπέμπωσῐ(ν)
	optative	ἐκπέμποιμῐ	ἐκπέμποις	ἐκπέμποι	ἐκπέμποιτον	ἐκπεμποίτην	ἐκπέμποιμεν	ἐκπέμποιτε	ἐκπέμποιεν
	imperative		ἔκπεμπε	ἐκπεμπέτω	ἐκπέμπετον	ἐκπεμπέτων		ἐκπέμπετε	ἐκπεμπόντων
middle/ passive	indicative	ἐκπέμπομαι	ἐκπέμπῃ, ἐκπέμπει	ἐκπέμπεται	ἐκπέμπεσθον	ἐκπέμπεσθον	ἐκπεμπόμεθᾰ	ἐκπέμπεσθε	ἐκπέμπονται
	subjunctive	ἐκπέμπωμαι	ἐκπέμπῃ	ἐκπέμπηται	ἐκπέμπησθον	ἐκπέμπησθον	ἐκπεμπώμεθᾰ	ἐκπέμπησθε	ἐκπέμπωνται
	optative	ἐκπεμποίμην	ἐκπέμποιο	ἐκπέμποιτο	ἐκπέμποισθον	ἐκπεμποίσθην	ἐκπεμποίμεθᾰ	ἐκπέμποισθε	ἐκπέμποιντο
	imperative		ἐκπέμπου	ἐκπεμπέσθω	ἐκπέμπεσθον	ἐκπεμπέσθων		ἐκπέμπεσθε	ἐκπεμπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκπέμπειν				ἐκπέμπεσθαι
participle	m	ἐκπέμπων				ἐκπεμπόμενος
	f	ἐκπέμπουσᾰ				ἐκπεμπομένη
	n	ἐκπέμπον				ἐκπεμπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξέπεμπον, ἐξεπεμπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέπεμπον	ἐξέπεμπες	ἐξέπεμπε(ν)	ἐξεπέμπετον	ἐξεπεμπέτην	ἐξεπέμπομεν	ἐξεπέμπετε	ἐξέπεμπον
middle/ passive	indicative	ἐξεπεμπόμην	ἐξεπέμπου	ἐξεπέμπετο	ἐξεπέμπεσθον	ἐξεπεμπέσθην	ἐξεπεμπόμεθᾰ	ἐξεπέμπεσθε	ἐξεπέμποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκπέμψω, ἐκπέμψομαι, ἐκπεμφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκπέμψω	ἐκπέμψεις	ἐκπέμψει	ἐκπέμψετον	ἐκπέμψετον	ἐκπέμψομεν	ἐκπέμψετε	ἐκπέμψουσῐ(ν)
	optative	ἐκπέμψοιμῐ	ἐκπέμψοις	ἐκπέμψοι	ἐκπέμψοιτον	ἐκπεμψοίτην	ἐκπέμψοιμεν	ἐκπέμψοιτε	ἐκπέμψοιεν
middle	indicative	ἐκπέμψομαι	ἐκπέμψῃ, ἐκπέμψει	ἐκπέμψεται	ἐκπέμψεσθον	ἐκπέμψεσθον	ἐκπεμψόμεθᾰ	ἐκπέμψεσθε	ἐκπέμψονται
	optative	ἐκπεμψοίμην	ἐκπέμψοιο	ἐκπέμψοιτο	ἐκπέμψοισθον	ἐκπεμψοίσθην	ἐκπεμψοίμεθᾰ	ἐκπέμψοισθε	ἐκπέμψοιντο
passive	indicative	ἐκπεμφθήσομαι	ἐκπεμφθήσῃ	ἐκπεμφθήσεται	ἐκπεμφθήσεσθον	ἐκπεμφθήσεσθον	ἐκπεμφθησόμεθᾰ	ἐκπεμφθήσεσθε	ἐκπεμφθήσονται
	optative	ἐκπεμφθησοίμην	ἐκπεμφθήσοιο	ἐκπεμφθήσοιτο	ἐκπεμφθήσοισθον	ἐκπεμφθησοίσθην	ἐκπεμφθησοίμεθᾰ	ἐκπεμφθήσοισθε	ἐκπεμφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκπέμψειν			ἐκπέμψεσθαι		ἐκπεμφθήσεσθαι
participle	m	ἐκπέμψων			ἐκπεμψόμενος		ἐκπεμφθησόμενος
	f	ἐκπέμψουσᾰ			ἐκπεμψομένη		ἐκπεμφθησομένη
	n	ἐκπέμψον			ἐκπεμψόμενον		ἐκπεμφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξέπεμψᾰ, ἐξεπεμψᾰ́μην, ἐξεπέμφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέπεμψᾰ	ἐξέπεμψᾰς	ἐξέπεμψε(ν)	ἐξεπέμψᾰτον	ἐξεπεμψᾰ́την	ἐξεπέμψᾰμεν	ἐξεπέμψᾰτε	ἐξέπεμψᾰν
	subjunctive	ἐκπέμψω	ἐκπέμψῃς	ἐκπέμψῃ	ἐκπέμψητον	ἐκπέμψητον	ἐκπέμψωμεν	ἐκπέμψητε	ἐκπέμψωσῐ(ν)
	optative	ἐκπέμψαιμῐ	ἐκπέμψειᾰς, ἐκπέμψαις	ἐκπέμψειε(ν), ἐκπέμψαι	ἐκπέμψαιτον	ἐκπεμψαίτην	ἐκπέμψαιμεν	ἐκπέμψαιτε	ἐκπέμψειᾰν, ἐκπέμψαιεν
	imperative		ἔκπεμψον	ἐκπεμψᾰ́τω	ἐκπέμψᾰτον	ἐκπεμψᾰ́των		ἐκπέμψᾰτε	ἐκπεμψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξεπεμψᾰ́μην	ἐξεπέμψω	ἐξεπέμψᾰτο	ἐξεπέμψᾰσθον	ἐξεπεμψᾰ́σθην	ἐξεπεμψᾰ́μεθᾰ	ἐξεπέμψᾰσθε	ἐξεπέμψᾰντο
	subjunctive	ἐκπέμψωμαι	ἐκπέμψῃ	ἐκπέμψηται	ἐκπέμψησθον	ἐκπέμψησθον	ἐκπεμψώμεθᾰ	ἐκπέμψησθε	ἐκπέμψωνται
	optative	ἐκπεμψαίμην	ἐκπέμψαιο	ἐκπέμψαιτο	ἐκπέμψαισθον	ἐκπεμψαίσθην	ἐκπεμψαίμεθᾰ	ἐκπέμψαισθε	ἐκπέμψαιντο
	imperative		ἔκπεμψαι	ἐκπεμψᾰ́σθω	ἐκπέμψᾰσθον	ἐκπεμψᾰ́σθων		ἐκπέμψᾰσθε	ἐκπεμψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξεπέμφθην	ἐξεπέμφθης	ἐξεπέμφθη	ἐξεπέμφθητον	ἐξεπεμφθήτην	ἐξεπέμφθημεν	ἐξεπέμφθητε	ἐξεπέμφθησᾰν
	subjunctive	ἐκπεμφθῶ	ἐκπεμφθῇς	ἐκπεμφθῇ	ἐκπεμφθῆτον	ἐκπεμφθῆτον	ἐκπεμφθῶμεν	ἐκπεμφθῆτε	ἐκπεμφθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκπεμφθείην	ἐκπεμφθείης	ἐκπεμφθείη	ἐκπεμφθεῖτον, ἐκπεμφθείητον	ἐκπεμφθείτην, ἐκπεμφθειήτην	ἐκπεμφθεῖμεν, ἐκπεμφθείημεν	ἐκπεμφθεῖτε, ἐκπεμφθείητε	ἐκπεμφθεῖεν, ἐκπεμφθείησᾰν
	imperative		ἐκπέμφθητῐ	ἐκπεμφθήτω	ἐκπέμφθητον	ἐκπεμφθήτων		ἐκπέμφθητε	ἐκπεμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκπέμψαι			ἐκπέμψᾰσθαι		ἐκπεμφθῆναι
participle	m	ἐκπέμψᾱς			ἐκπεμψᾰ́μενος		ἐκπεμφθείς
	f	ἐκπέμψᾱσᾰ			ἐκπεμψᾰμένη		ἐκπεμφθεῖσᾰ
	n	ἐκπέμψᾰν			ἐκπεμψᾰ́μενον		ἐκπεμφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκπεμψᾰ, ἐκπεμψᾰ́μην, ἐκπέμφθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκπεμψᾰ	ἔκπεμψᾰς	ἔκπεμψε(ν)	ἐκπέμψᾰτον	ἐκπεμψᾰ́την	ἐκπέμψᾰμεν	ἐκπέμψᾰτε	ἔκπεμψᾰν
	subjunctive	ἐκπέμψω, ἐκπέμψωμῐ	ἐκπέμψῃς, ἐκπέμψῃσθᾰ	ἐκπέμψῃ, ἐκπέμψῃσῐ	ἐκπέμψητον	ἐκπέμψητον	ἐκπέμψωμεν	ἐκπέμψητε	ἐκπέμψωσῐ(ν)
	optative	ἐκπέμψαιμῐ	ἐκπέμψαις, ἐκπέμψαισθᾰ, ἐκπέμψειᾰς	ἐκπέμψειε(ν), ἐκπέμψαι	ἐκπεμψεῖτον	ἐκπεμψείτην	ἐκπεμψεῖμεν	ἐκπεμψεῖτε	ἐκπεμψεῖεν
	imperative		ἔκπεμψον	ἐκπεμψᾰ́τω	ἐκπέμψᾰτον	ἐκπεμψᾰ́των		ἐκπέμψᾰτε	ἐκπεμψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκπεμψᾰ́μην	ἐκπέμψᾰο	ἐκπέμψᾰτο	ἐκπέμψᾰσθον	ἐκπεμψᾰ́σθην	ἐκπεμψᾰ́με(σ)θᾰ	ἐκπέμψᾰσθε	ἐκπέμψᾰντο
	subjunctive	ἐκπέμψωμαι	ἐκπέμψηαι	ἐκπέμψηται	ἐκπέμψησθον	ἐκπέμψησθον	ἐκπεμψώμε(σ)θᾰ	ἐκπέμψησθε	ἐκπέμψωνται
	optative	ἐκπεμψαίμην	ἐκπέμψαιο	ἐκπέμψαιτο	ἐκπέμψαισθον	ἐκπεμψαίσθην	ἐκπεμψαίμε(σ)θᾰ	ἐκπέμψαισθε	ἐκπεμψαίᾰτο
	imperative		ἔκπεμψαι	ἐκπεμψᾰ́σθω	ἐκπέμψᾰσθον	ἐκπεμψᾰ́σθων		ἐκπέμψᾰσθε	ἐκπεμψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκπέμφθην	ἐκπέμφθης	ἐκπέμφθη	ἐκπέμφθητον	ἐκπεμφθήτην	ἐκπέμφθημεν	ἐκπέμφθητε	ἐκπέμφθησᾰν, ἔκπεμφθεν
	subjunctive	ἐκπεμφθῶ	ἐκπεμφθῇς	ἐκπεμφθῇ	ἐκπεμφθῆτον	ἐκπεμφθῆτον	ἐκπεμφθῶμεν	ἐκπεμφθῆτε	ἐκπεμφθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκπεμφθείην	ἐκπεμφθείης	ἐκπεμφθείη	ἐκπεμφθεῖτον, ἐκπεμφθείητον	ἐκπεμφθείτην, ἐκπεμφθειήτην	ἐκπεμφθεῖμεν, ἐκπεμφθείημεν	ἐκπεμφθεῖτε, ἐκπεμφθείητε	ἐκπέμφθειεν, ἐκπεμφθείησᾰν
	imperative		ἐκπέμφθητῐ	ἐκπεμφθήτω	ἐκπέμφθητον	ἐκπεμφθήτων		ἐκπέμφθητε	ἐκπεμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκπέμψαι/ἐκπεμψᾰ́μεν/ἐκπεμψᾰμέναι			ἐκπέμψᾰσθαι		ἐκπεμφθῆναι/ἐκπεμφθήμεναι
participle	m	ἐκπέμψᾱς			ἐκπεμψᾰ́μενος		ἐκπεμφθείς
	f	ἐκπέμψᾱσᾰ			ἐκπεμψᾰμένη		ἐκπεμφθεῖσᾰ
	n	ἐκπέμψᾰν			ἐκπεμψᾰ́μενον		ἐκπεμφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐκπέπομφᾰ, ἐκπέπεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκπέπομφᾰ	ἐκπέπομφᾰς	ἐκπέπομφε(ν)	ἐκπεπόμφᾰτον	ἐκπεπόμφᾰτον	ἐκπεπόμφᾰμεν	ἐκπεπόμφᾰτε	ἐκπεπόμφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκπεπόμφω	ἐκπεπόμφῃς	ἐκπεπόμφῃ	ἐκπεπόμφητον	ἐκπεπόμφητον	ἐκπεπόμφωμεν	ἐκπεπόμφητε	ἐκπεπόμφωσῐ(ν)
	optative	ἐκπεπόμφοιμῐ, ἐκπεπομφοίην	ἐκπεπόμφοις, ἐκπεπομφοίης	ἐκπεπόμφοι, ἐκπεπομφοίη	ἐκπεπόμφοιτον	ἐκπεπομφοίτην	ἐκπεπόμφοιμεν	ἐκπεπόμφοιτε	ἐκπεπόμφοιεν
	imperative		ἐκπέπομφε	ἐκπεπομφέτω	ἐκπεπόμφετον	ἐκπεπομφέτων		ἐκπεπόμφετε	ἐκπεπομφόντων
middle/ passive	indicative	ἐκπέπεμμαι	ἐκπέπεμψαι	ἐκπέπεμπται	ἐκπέπεμφθον	ἐκπέπεμφθον	ἐκπεπέμμεθᾰ	ἐκπέπεμφθε	ἐκπεπέμπᾰται
	subjunctive	ἐκπεπεμμένος ὦ	ἐκπεπεμμένος ᾖς	ἐκπεπεμμένος ᾖ	ἐκπεπεμμένω ἦτον	ἐκπεπεμμένω ἦτον	ἐκπεπεμμένοι ὦμεν	ἐκπεπεμμένοι ἦτε	ἐκπεπεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐκπεπεμμένος εἴην	ἐκπεπεμμένος εἴης	ἐκπεπεμμένος εἴη	ἐκπεπεμμένω εἴητον/εἶτον	ἐκπεπεμμένω εἰήτην/εἴτην	ἐκπεπεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐκπεπεμμένοι εἴητε/εἶτε	ἐκπεπεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐκπέπεμψο	ἐκπεπέμφθω	ἐκπέπεμφθον	ἐκπεπέμφθων		ἐκπέπεμφθε	ἐκπεπέμφθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκπεπομφέναι				ἐκπεπέμφθαι
participle	m	ἐκπεπομφώς				ἐκπεπεμμένος
	f	ἐκπεπομφυῖᾰ				ἐκπεπεμμένη
	n	ἐκπεπομφός				ἐκπεπεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐκπομπή (ekpompḗ)

Descendants

• Greek: εκπέμπω (ekpémpo)

Further reading

• “ἐκπέμπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐκπέμπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐκπέμπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐκπέμπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐκπέμπω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G1599 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • despatch idem, page 216.
  • dismiss idem, page 235.
  • diverce idem, page 243.
  • emit idem, page 268.
  • fetch idem, page 317.
  • give idem, page 360.
  • put idem, page 660.
  • send idem, page 751.
  • summon idem, page 837.