ῥάμμα

Ancient Greek

Etymology

From ῥάπτω (rháptō, “to sew”) +‎ -μα (-ma).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /r̥ám.ma/ → /ˈram.ma/ → /ˈra.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥ám.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈram.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈram.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈram.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈra.ma/

Noun

ῥάμμα • (rhámma) n (genitive ῥάμματος); third declension

1. seam, hem
   1. fastening of a bandage by sewing
   2. thread
   3. (medicine) suture of a wound

Inflection

Third declension of τὸ ῥάμμα; τοῦ ῥάμματος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ ῥάμμα tò rhámma	τὼ ῥάμματε tṑ rhámmate	τᾰ̀ ῥάμματᾰ tà rhámmata
Genitive	τοῦ ῥάμματος toû rhámmatos	τοῖν ῥαμμάτοιν toîn rhammátoin	τῶν ῥαμμάτων tôn rhammátōn
Dative	τῷ ῥάμματῐ tôi rhámmati	τοῖν ῥαμμάτοιν toîn rhammátoin	τοῖς ῥάμμασῐ / ῥάμμασῐν toîs rhámmasi(n)
Accusative	τὸ ῥάμμα tò rhámma	τὼ ῥάμματε tṑ rhámmate	τᾰ̀ ῥάμματᾰ tà rhámmata
Vocative	ῥάμμα rhámma	ῥάμματε rhámmate	ῥάμματᾰ rhámmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ῥαμμάτινος (rhammátinos)
• ῥαμματώδης (rhammatṓdēs)

 

References

• “ῥάμμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ῥάμμα”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ῥάμμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette