-ω

See also: -ῳ, -ώ, -ῶ, -ῷ, ω, and Ω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔː/ → /o/ → /o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o/

Etymology 1

From Proto-Indo-European -oh₂.

Suffix

-ω • (-ō)

1. ending of the first-person singular thematic present

Inflection

   Present: -ω, -ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ω	-εις	-ει	-ετον	-ετον	-ομεν	-ετε	-ουσῐ(ν)
	subjunctive	-ω	-ῃς	-ῃ	-ητον	-ητον	-ωμεν	-ητε	-ωσῐ(ν)
	optative	-οιμῐ	-οις	-οι	-οιτον	-οίτην	-οιμεν	-οιτε	-οιεν
	imperative		-ε	-έτω	-ετον	-έτων		-ετε	-όντων
middle/ passive	indicative	-ομαι	-ῃ, -ει	-εται	-εσθον	-εσθον	-όμεθᾰ	-εσθε	-ονται
	subjunctive	-ωμαι	-ῃ	-ηται	-ησθον	-ησθον	-ώμεθᾰ	-ησθε	-ωνται
	optative	-οίμην	-οιο	-οιτο	-οισθον	-οίσθην	-οίμεθᾰ	-οισθε	-οιντο
	imperative		-ου	-έσθω	-εσθον	-έσθων		-εσθε	-έσθων
		active				middle/passive
infinitive		-ειν				-εσθαι
participle	m	-ων				-όμενος
	f	-ουσᾰ				-ομένη
	n	-ον				-όμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: -σω, -σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-σω	-σεις	-σει	-σετον	-σετον	-σομεν	-σετε	-σουσῐ(ν)
	subjunctive	-σω	-σῃς	-σῃ	-σητον	-σητον	-σωμεν	-σητε	-σωσῐ(ν)
	optative	-σοιμῐ	-σοις	-σοι	-σοιτον	-σοίτην	-σοιμεν	-σοιτε	-σοιεν
	imperative		-σε	-σέτω	-σετον	-σέτων		-σετε	-σόντων
middle/ passive	indicative	-σομαι	-σῃ, -σει	-σεται	-σεσθον	-σεσθον	-σόμεθᾰ	-σεσθε	-σονται
	subjunctive	-σωμαι	-σῃ	-σηται	-σησθον	-σησθον	-σώμεθᾰ	-σησθε	-σωνται
	optative	-σοίμην	-σοιο	-σοιτο	-σοισθον	-σοίσθην	-σοίμεθᾰ	-σοισθε	-σοιντο
	imperative		-σου	-σέσθω	-σεσθον	-σέσθων		-σεσθε	-σέσθων
		active				middle/passive
infinitive		-σειν				-σεσθαι
participle	m	-σων				-σόμενος
	f	-σουσᾰ				-σομένη
	n	-σον				-σόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Etymology 2

Suffix

-ω • (-ō)

1. forms adverbs from prepositions

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -ω

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /o/

Etymology 1

From Ancient Greek -ω (-ō).

Suffix

-ω • (-o)

1. ending of 1st person singular of active forms of verbs of the 1st Conjugation as well as other moods and tenses

   λύνω, δένω ― lýno, déno ― I untie, I tie

   passive form: -ομαι (-omai)

   see also -ώ for the 2nd Conjugation verbs

2. ending of adverbs

   πάνω, κάτω ― páno, káto ― up, down

Etymology 2

From Byzantine Greek -ω (-ō) of feminine proper names, from the vocative of Slavic names taken as nominative, also applied to common feminine nouns.

Suffix

-ω • (-o)

1. ending of colloquial hypocoristic feminine names

   Μάρω ― Máro ― hypocoristic of Maria

2. ending of vernacular derogatory feminine nouns deriving from nouns

   κακίστρα > κακίστρω ― kakístra > kakístro ― spiteful, sinister woman

Related terms

Greek terms suffixed with -ω

Further reading

• -ω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language