aðal

See also: adal, Adal, aðal-, -adal, and athal-

Faroese

Etymology

From Old Norse aðal, from Proto-Germanic *aþalą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛː.al/

Adjective

aðal (indeclinable)

1. (poetic) noble, precious, generous

Noun

aðal m (genitive singular aðals, uncountable)

1. nobility

Declension

m53	singular
	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalin
accusative	aðal	aðalin
dative	aðali	aðalinum
genitive	aðals	aðalsins

Synonyms

nobility

• aðalsfólk

 

Derived terms

prefixes

• aðal-

 

Noun

aðal n (genitive singular aðals, uncountable)

1. Synonym of aðalkorn
2. (in the plural) the best, pick; élite, flower

Declension

n3s	singular
	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalið
accusative	aðal	aðalið
dative	aðali	aðalinum
genitive	aðals	aðalsins

Further reading

• "aðal" at Sprotin.fo

Icelandic

Etymology

From Old Norse aðal.

Noun

aðal n (genitive singular aðals, no plural)

1. speciality, hallmark, characteristic

Declension

Declension of aðal (sg-only neuter)

	singular
	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalið
accusative	aðal	aðalið
dative	aðali	aðalinu
genitive	aðals	aðalsins

Further reading

• “aðal” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *aþalą.

Noun

aðal n (genitive aðals, dative aðli)

1. nature, (inborn) disposition

Declension

  Declension of aðal (strong a-stem)

neuter	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalit	ǫðul	ǫðulin
accusative	aðal	aðalit	ǫðul	ǫðulin
dative	aðli	aðlinu	ǫðlum	ǫðlunum
genitive	aðals	aðalsins	aðla	aðlanna

Related terms

• óðal

Descendants

• Icelandic: aðal
• Faroese: aðal

References

• aðal in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.