abartıcı

Turkish

Etymology

From abartı +‎ cı.

Noun

abartıcı (definite accusative abartıcıyı, plural abartıcılar)

1. exaggerator

Declension

Inflection
Nominative	abartıcı
Definite accusative	abartıcıyı
	Singular	Plural
Nominative	abartıcı	abartıcılar
Definite accusative	abartıcıyı	abartıcıları
Dative	abartıcıya	abartıcılara
Locative	abartıcıda	abartıcılarda
Ablative	abartıcıdan	abartıcılardan
Genitive	abartıcının	abartıcıların

Derived terms

• abartıcılık

References

• “abartıcı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu