aflasten

Dutch

Etymology

Back-formation from afgelast.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌlɑs.tə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

aflasten

1. (proscribed) Synonym of afgelasten

Conjugation

Conjugation of aflasten (weak, separable)
infinitive	aflasten
past singular	lastte af
past participle	afgelast
infinitive	aflasten
gerund	aflasten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	last af	lastte af	aflast	aflastte
2nd person sing. (jij)	last af	lastte af	aflast	aflastte
2nd person sing. (u)	last af	lastte af	aflast	aflastte
2nd person sing. (gij)	last af	lastte af	aflast	aflastte
3rd person singular	last af	lastte af	aflast	aflastte
plural	lasten af	lastten af	aflasten	aflastten
subjunctive sing.1	laste af	lastte af	aflaste	aflastte
subjunctive plur.1	lasten af	lastten af	aflasten	aflastten
imperative sing.	last af
imperative plur.1	last af
participles	aflastend	afgelast
1) Archaic.