afspelen

Dutch

Etymology

From af +‎ spelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfspeːlə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧spe‧len

Verb

afspelen

1. (transitive) to play (a recording)
2. (reflexive) to happen, to play out, to take place

   Synonyms: gebeuren, voltrekken

   Achter de schermen speelt zich nog veel meer af dan je normaal ziet.

   Behind the screens, a lot more happens than you normally see.

   Deze film speelt zich in 1947 af.

   This film takes place in 1947.

Conjugation

Conjugation of afspelen (weak, separable)
infinitive	afspelen
past singular	speelde af
past participle	afgespeeld
infinitive	afspelen
gerund	afspelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	speel af	speelde af	afspeel	afspeelde
2nd person sing. (jij)	speelt af, speel af2	speelde af	afspeelt	afspeelde
2nd person sing. (u)	speelt af	speelde af	afspeelt	afspeelde
2nd person sing. (gij)	speelt af	speelde af	afspeelt	afspeelde
3rd person singular	speelt af	speelde af	afspeelt	afspeelde
plural	spelen af	speelden af	afspelen	afspeelden
subjunctive sing.1	spele af	speelde af	afspele	afspeelde
subjunctive plur.1	spelen af	speelden af	afspelen	afspeelden
imperative sing.	speel af
imperative plur.1	speelt af
participles	afspelend	afgespeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• spelen af