afzweren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afsweren. Equivalent to af +‎ zweren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌsʋeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧zwe‧ren

Verb

afzweren

1. (transitive) to abjure, swear off

Conjugation

Conjugation of afzweren (strong class 6 j-present, separable)
infinitive	afzweren
past singular	zwoer af
past participle	afgezworen
infinitive	afzweren
gerund	afzweren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zweer af	zwoer af	afzweer	afzwoer
2nd person sing. (jij)	zweert af, zweer af2	zwoer af	afzweert	afzwoer
2nd person sing. (u)	zweert af	zwoer af	afzweert	afzwoer
2nd person sing. (gij)	zweert af	zwoert af	afzweert	afzwoert
3rd person singular	zweert af	zwoer af	afzweert	afzwoer
plural	zweren af	zwoeren af	afzweren	afzwoeren
subjunctive sing.1	zwere af	zwoere af	afzwere	afzwoere
subjunctive plur.1	zweren af	zwoeren af	afzweren	afzwoeren
imperative sing.	zweer af
imperative plur.1	zweert af
participles	afzwerend	afgezworen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• afzweerder
• afzwering

Anagrams

• zweren af