agramatyzm

Polish

Etymology

Borrowed from Greek αγράμματος (agrámmatos). By surface analysis, a- +‎ gramatyka +‎ -yzm. First attested in 1879.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɡraˈma.tɘzm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɘzm
• Syllabification: a‧gra‧ma‧tyzm

Noun

agramatyzm m inan

1. (pathology, grammar) agrammatism (the inability to form sentences by virtue of a brain disorder)

Declension

Declension of agramatyzm

	singular	plural
nominative	agramatyzm	agramatyzmy
genitive	agramatyzmu	agramatyzmów
dative	agramatyzmowi	agramatyzmom
accusative	agramatyzm	agramatyzmy
instrumental	agramatyzmem	agramatyzmami
locative	agramatyzmie	agramatyzmach
vocative	agramatyzmie	agramatyzmy

Related terms

adjectives

• agramatyczny
• gramatyczny
• niegramatyczny

 

adverbs

• gramatycznie
• niegramatycznie

 

nouns

• gramatyczność
• gramatyk
• niegramatyczność

 

Further reading

• agramatyzm in Polish dictionaries at PWN